Verkföll valda jafnan tjóni

Tjón af völdum verkfalla er oft mest hjá þeim sem tengjast ekki baráttunni og geta engin áhrif haft á niðurstöðuna. Birgðasöfnun hjá kjúklinga- og svínabændum er gott dæmi, en kjötið er þeim verðlaust fljótlega eftir frystingu og geymslu, hvað þá í frystigámum. Hvernig haldið þið að mórallinn verði á milli bænda og dýralækna eftir að þar hefur verið "samið"? Bóndinn sem þarf að skipuleggja svínarækt sína mörg ár fram í tímann er settur á knén til þess að þrýsta á ríkið um launahækkun fyrir dýralækninn.

Kjötmarkaðinn riðlast í þó nokkurn tíma eftir verkfallið, þar sem koma verður út verðlitlu kjöti eða helst að farga því. Það kippir undan stoðum eðlilegs rekstrar og kröfur á ríkið aukast.

Nær væri að þeir sem starfa hjá ríkinu sættist á það við ráðningu að úrskurður um launadeilur verði hjá ákveðnum gerðadómi. Verkföll hæfa ekki nútímasamfélagi.

500 tonn af kjúklingi