Stóra skrefið afturábak

Frosti Sigurjónsson bendir réttilega á fáránleika Borgarlínunnar. Ekki sé ég glóru í því að amk. 80% vegfarenda fórni fé og tíma í það að 5% fjöldans nái tvöföldun, sem kosti 100 milljarða króna og tap í viðbót á hverju ári eftir það. Augljós hugsanavilla felst líka í því að nokkrar mínútur líði á milli vagna, þar sem fjöldi notenda þyrfti að vera verulegur svo að sæmileg nýting fengist, en sú eftirsóknar- sprengja er ekkert á leiðinni. 

Allt fyrir hugsjón Dags

Dagur Bergþóruson Eggertsson borgarstjóri ætlar að ná hugsjóna- markmiðum sínum með því að þvinga bíleigendur inn í strætó á leið frá A til B, í stað þess að laga vegi fyrir umhverfismilda bíla, sem fara skjótt á milli staðar A, B, C og að sjálfsögðu D! Þessum svimandi upphæðum Borgarlínunnar yrði betur varið í að bæta flæði og öryggi vegakerfisins, sem gefur þá líka færi á því að stuðla að hagkvæmum ferðum almenningsvagna, ekki í einhverju aflóga dínósórakerfi.

Vonast er til að fólk fari að skera á þessa Borgarlínu, áður en hún breytist í hengingaról.

Ekki á leið í pólitík