Reiðhjólaliðið þegir þunnu hljóði

Desember 2011 hefur sýnt okkur hve vitlaus reiðhjóladellan er, sem stjórnmálafólk treður upp á landann þessi dægrin. Hér á heimskautinu ráðast stjórnvöld gegn þeim fjölskyldum sem setja öryggið framar öllu, ferðast um með börnin í bílstólum í leikskólann og í skólann á jepplingi sem þau nota síðan hvort á sinn staðinn í Reykjavík í vinnuna. En það uppfyllir ekki staðalímynd borgar- og landsyfirvalda, sem er bíllaust par á reiðhjóli reiðandi krakkann, býr í fjögurra hæða Skandinavíublokk í Vatnsmýrinni og allt sem þau gera, skólar, vinna, námskeið, skemmtanir, vinaheimsóknir osfrv. er innan lítils hrings. Ekki skal farið eftir því hvernig Íslendingar eru eða hvernig lífið er á Íslandi, heldur hvernig það ætti að vera, samkvæmt stöðluðu skandinavísku sósíaldemókratísku lífsmynsturmódeli .

Raunveruleikinn er síðan allt annar: Sama hversu vel snjórinn væri skafinn, ef hann væri skafinn, þá gengur þetta reiðhjólaskrölt ekki upp í landi þar sem skiptast á skin og skúrir, frost og fannfergi.  Varla kemur á óvart að alvarlegum slysum á reiðhjólum fjölgaði á árinu 2011. Ef þessu stjórmálafólki er alvara með það að við eigum að borga loftlagsskatta til þess að ekki hitni, þá verður það að fórna reiðhjóladraumnum sínum þegar því verður að ósk sinni og hafísárin koma aftur, í anda ársins 1968.

Um áramótin á víst að ganga almennilega frá því glæpafólki sem dirfist að sækjast eftir öryggi og betra lífi á jeppa, með því að skattleggja jeppa út úr korti. Stjórnvöld ríkis og borgar sækja að einstaklingnum og fjölskyldunni úr öllum áttum, en þegar öryggi borgaranna er ógnað, þá er komið að því að láta þetta yfirvald lönd og leið.

„Það er illa rutt“

Athugasemdir

[Skeggi Skaftason, 28.12.2011 kl. 12:16]

Ég hef nú séð þó nokkra reiðhjólamenn í umferðinni í desember. Enga hef ég séð sitja fasta og spóla í snjó, en ófáa bíla, sem og yfirgefna bíla úti í vegkanti.

Sýnir ekki frekar þessi veðrátta hvað bíladellan er vitlaus,sem stjórnmálafólk hefur troðið uppá okkur í 70 ár?

[Kári Harðarson, 28.12.2011 kl. 12:22]

Ég hjóla ef stígurinn minn er ruddur. Þú keyrir ef þinn stígur er ruddur.

Ég er á bílnum í dag af því hjólastígurinn var ekki ruddur en bílastígurinn var það. Hvað sannar það?

[Helga Kristjánsdóttir, 28.12.2011 kl. 13:13]

Þannig er það Kári.

[Skeggi Skaftason, 28.12.2011 kl. 13:32]

Íslendingar hafa á seinustu 100 árum breyst í óttalegar kuldaskræfur og aumingja. Þar til fyrir fyrir nokkrum árum héldu margir því fram að hér væri ómögulegt að hjóla, of kalt, of mikil rigning, of mikill snjór o.fl. o.fl. Fjölmargir reiðhjólamenn sanna að þetta á ekki við rök að styðjast.

Kári getur eflaust frætt þig Ívar um nagladekk á reiðhjól, ljósabúnað, endurskinsvesti og annan búnað sem gott er að hafa fyrir vetrarhjólreiðar.

[Óskar Guðlaugsson, 28.12.2011 kl. 18:51]

"Reiðhjólalið"?

Ertu ekki bara að meina að þig langar ekki til að hjóla? Væri ekki einfaldara og kurteisra að segja það bara?

 Þú gætir ekki hæglega keyrt ef ekkert væri rutt. Sömuleiðis gengur illa að keyra í snjó á sumardekkjum. Það gildir nákvæmlega það sama um hjól og bíla í þeim efnum.

 Ég hjóla allan ársins hring og hef verið að hjóla undanfarna daga. Það er ekki flóknara mál en svo að klæða sig eftir veðri og auðvitað að hafa hjólið rétt útbúið og vel viðhaldið, alveg eins og bílaeigendur gera með sín farartæki.

[Erla Magna Alexandersdóttir, 28.12.2011 kl. 23:34]

Eg er sammála greinarhöfundi að það er hvorki aðstæður eða vegir fyrst og fremst fyrir hjólreðamenn- og þar fyrir utan veðurfar.

 hjólin eru góð yfir sumarmánuði og fyrir þá sem eru kraftakallar og ekki með börn í farteskinu !

Mer finnst miðað við ökulag okkar íslendinga og gatnagerð ekki neitt svigrúm fyrir hjólafólk.

[Dexter Morgan, 29.12.2011 kl. 00:01]

Þetta reddast alls saman þegar búið verður að byggja nýtt "hátæknisjúkrahús" við Hringbrautina. Eftir það eiga allir að vera á hjólum eða ferðast með strætó.

Hversu vitlausir eru stjórnmálamenn eiginlega. Svar: Óendanlega vitlausir.

[Adeline, 29.12.2011 kl. 00:57]

Skeggi skaptason; átt þú börn? sem þú keyrir eða hjólar með á leikskóla á hverjum morgni og þarft að vera kominn í vinnu á tilsettum tíma?

[Ívar Pálsson, 29.12.2011 kl. 01:32]

Þeirri skoðun að við ættum að vera á reiðhólum í stað bílanna okkar er þröngvað upp á okkur öll. Fólk má ferðast um á reiðhjólum fyrir mér, eða stundað bananarækt í Hveragerði, en hvorttveggja kemur réttinum til bílaeignar ekkert við. Bíllinn er skilvirk leið til þess að koma okkur flestum á milli A,B,C & D á sem öruggastan og fljótastan hátt. Sérstök skattlagning á stærri fjórhjóladrifsbíla er árás á tilverurétt stærri fjölskyldna og stríðir gegn skynsamri hugsun um lífhsætti á jaðarbyggðum heimskautanna.

[Kári Harðarson, 29.12.2011 kl. 09:37]

Ívar, þarna liggur misskilningurinn: "Hjólaliðið" vill ekki að allir séu á hjóli. Hjólaliðið veit að það eru bara ca 20-25% borgarbúa sem geta notað reiðhjól allt árið.

Minn persónulegi slagur var við þá sem sögðu: "Við skulum ekkert gera fyrir hjólafólk af því reiðhjól eru bara leikföng. Það þarf ekki að leggja stíga eða ryðja þá, fólk hættir þessu bara á haustin".

Vertu á bíl, og far í friði!

[Magnús Birgisson, 29.12.2011 kl. 12:48]

Það mætti líka hafa í huga að gatnakerfið er einsog æðakerfi líkamans því um það streymir ekki bara fólk á leið frá A til B í einkabílum heldur líka vörur frá birgjum/framleiðendum til neytenda og nauðsynleg bráðaþjónusta svo sem sjúkra- og slökkviliðsbílar, almenningsfarartæki, gangandi og hjólandi fólk  osfrv.

Fyrir allt þetta er greitt af einkabílnum með ofurtollum, aðflutningsgjöldum og virðisaukaskatti bæði af farartækjunum og eldsneytinu...

Nú þegar ætlunin er að skattleggja alla útúr bílunum sínum og uppí strætó, á reiðhjólið eða 2 jafnfljóta...hver á þá að greiða fyrir æðakerfið ?...við þurfum nefnilega eftir sem áður á því að halda !!!

[Skeggi Skaftason, 29.12.2011 kl. 13:52]

Hér fyrir nokkrum árum var í alvöru talað um að leggja þriggja hæða slaufu á gatnamótum Miklubrautar og Kringumýrarbrautar, til að greiða fyrir aukinni bílaumferð. Til allrar hamingju hefur það ekki orðið að veruleika.

Vonandi fjölgar þeim sem leggja bílum, eða láta nægja einn bíl á heimili í stað tveggja eða þriggja, því þannig drögum við úr sífelldri þörf á MEIRI og MEIRI útþenslu gatnakerfisins, með breiðari götum, fleiri slaufum, fleiri bílastæðum o.s.fr. Samt virðast göturnar aldrei vera nógu greiðar, og fólk kvartar undan biðröðum og flöskuhálsum á annatímum.

Man ekki töluna en minnir að malbikaðar götur taki upp einhverja tugi prósenta að ÖLLU landrými á höfuðborgarsvæðinu.

Hjólafólkið er guðs blessun fyrir bílafólkið, því það losar um pláss á götunum.

[Kristján Bjarni Guðmundsson, 29.12.2011 kl. 14:09]

Það er ekkert mál að nota reiðhjól á Íslandi á meðan stígar eru ruddir til jafns og götur. Það eru ekki nema nokkrir dagar kannski á ári sem erfitt er að nota hjólið vegna of mikils snjós. Veður á ekki að skipta máli ef þú bara klæðir þig rétt og passar upp á að öryggistæki á hjólinu sé í lagi. Auðvitað fjölgar reiðhjólaslysum eftir því sem fleiri nota hjól, með sömu rökum mætti fækka bílslysum með því að hætta að noa bíla.

[Árni Davíðsson, 29.12.2011 kl. 15:44]

Það gildir það sama fyrir bíla, hjól og gangandi. Ef það snjóar þarf að ryðja til að leiðir verði færar.

Einum færri á bíl þýðir einum færra sem þarf að hjálp á illa búnum bíl útúr skafli og einum færri í umferðarteppunni. Aðstæður fólks eru mismunandi. Sumum hentar stundum að fara gangandi, hjólandi eða í strætó og óskiljanlegt hversvegna fáeinir af þeim sem nota bíla líta það hornauga. Það er ekki verið að banna neinum að keyra.

Varðandi gatnakerfið og bílastæðin sem þekja yfir 50% af flatarmáli höfuðborgarsvæðisins má benda á að það eru einungis stofnbrautir Vegagerðarinnar sem eru greiddar af ríkinu og þar með af sköttum á bíla og eldsneyti. Allar aðrar götur og bílastæði eru greidd af sveitarfélögunum. Í upphafi í gegnum gatnagerðargjöld af nýjum fasteignumog síðan af útsvari.

[Morten Lange, 29.12.2011 kl. 17:59]

@Ívar : Geturðu frætt okkur um hvaða skattar þú hefur í huga og hversu mikið þau munu auka rekstrarútgjöldum tengd   "venjulegri" jeppa ?

Skattahækkanir á bílum koma að öllu jöfnu til vegna þess að vitund yfirvalda um kostnaði sé að aukast. Það fylgir notkun bíla ansi mikið að "földum" kostnaði fyrir samfélaginu í heild. Dæmi :  útgjöld sveitarfélaga sem Árni nefnir, útgjöld vegna heilsubrests / lýðheilsu (árekstrar, keyrt útaf, keyrt á gangandi og hjólandi, hreyfingarleysi vegna  þess að bílaumferðin gerir aðrar samgöngur torveldara, mengun ), gjaldfelling á fasteignum, land of ódýru verði "selt" undir samgöngumannvirki. Enn mætti halda áfram.

[Sigurður M Grétarsson, 29.12.2011 kl. 18:26]

Það er ekkert mál að nota reiðhjól hér allan ársins hring og það meira að segja þó menn séu með börn á leiksóla og í grunnskóla. Ég fer með tveggja ára barn á leiksóla og geri það einfaldlega þannig að ég set það á böglaberann á hjólinu og teymi síðan hjólið út í leiskólann. Þegar ég er búinn að fara með barnið inn á leikskólan hjóla ég í vinnuna.

Ég er einnig með tvö börn í grunnskóla í öðrum og þriðja bekk og þau koma sér einfaldlega þangað sjálf enda ekki nema 850 metrar. Það er vel innan göngufæris fyrir börn sem náð hafa sex ára aldri. Hvað öryggi varðar þá er fátt sem ógnar öryggi barna í grunnskólum meira en einmitt sú aukna umferð í kringum skólana sem skapast af því hversu mikið það hefur aukist að börn séu keyrð í skólann.

Hvað ruðning stíga varðar þá læt ég ekki bjóða mér nema að takmörkuðu leyti göngustíga sem eru verr ruddir en göturnar í kring. Ég fer þá einfaldlega út á göturnar og hjóla eftir þeim í og úr vinnu. Það er reyndar þannig að sumir ökumenn halda að þeir eigi eitthvað meiri rétt á götunum en ég og eru að flauta á mig eða öskra á mig að fara upp á gangstétt. Þeir geta bara átt sig og lesið umferðareglurnar betur.

Ég er reyndar ekki í bænum í dag helfur í fríi úti á landi og hjólaði því ekki í og úr vinnu á höfuðborgarsvæðinu í dag. Ég hef hins vegar oft farið í vinnuna á reiðhjóli í veðri og færð eins og er í dag og það hefur tekið mig skemmri tíma en það hefur tekið nágranna mína að moka bílana sína út af bílaplaninu en þá eiga þeir eftir að koma sér í vinnuna og jafnvel eftir að moka sig út á stofnbraut. Ég heldi hins vegare einfaldlega á hjólinu mínu út á næstu stofnbraut og hjóla síðan eftir þeim stofnbrautum sem búið er að ryðja í vinnuna. Ekkert mál.

[Flosi Guðmundsson, 29.12.2011 kl. 21:51]

Mig langar að benda á að það er rangt að alvarlegum hjólaslysym hafi fjölgað. Hið rétta er að smáslysum hefur fjölgað verulega. Einnig er það rangt að jeppar auki umferðaröryggi, þeir eru venjulega annar aðilinn í verstu dauðaslysunum, þó oftast drepist fleiri í smábílunum. Ennfremur verður ekkiannað séð en að ein helsta ástæða fyrir slíkri fárfestingu sé hve auðvelt er að leggja jeppum á gangstéttum. Einn stærsti útgjaldaliður heilbrigðiskerfisins er afleiðing bílismans. Hefur einhver heyrt hjólreiðafólk kvarta sérstaklega yfir því? Heilsutjónið af völdum naglanna, Hver kvartar? Einkabílisminn er bæði dýr og heimskulegur.

Var einhver að tala um börn og leikskóla? Dóttir mín á þrítugsaldri var spurð hvort hún væri alin upp í Danmörku fyrst ég hjólaði með hana á leikskólann uppúr 1990. Þegar snjóaði tókum við strætó. Íslendingar eru núna með feitasta fólki á Jörðinni, sumir keyrandi um á Havaískirtum á blússheitum jeppum og að rifna úr hneikslun á fólki sem nennir að hreyfa sig.

[Baldur Fjölnisson, 30.12.2011 kl. 02:36]

Það er lítið mál að hjóla og ganga ef stígar til þess eru í lagi en það er náttúrlega eins og alltaf aukaverkefni. Fyrst þarf að moka snjónum af götunum upp á gangstéttirnar. Það er ekkert nýtt en hefur heldur versnað eftir því sem fleiri hálfvitar hafa gleypt við þessum frægu hnatthlýnunarævintýrum og raðað sér á skattgreiðendur í því skyni. Það þarf alvarlega að hreinsa út úr þeim atvinnuleysisgeymslum sem skila bara meiri kostnaði og lélegri þjónustu.

[K.H.S., 30.12.2011 kl. 09:30]

Hér við Barðavoginn er reiðhjólastígur sem var ruddur sraks í gærmorgun. Snjónum var rutt inná einbreiða götuna sem ekki var rudd. Var úti mestan part morguns við að moka og hjálpa fólki að komast leiðar sinnar á of litlum bílum.

Enginn hjólreiðamaður notaði stíginn allan þann tíma sem ég var úti en þrír hundaeigendur fóru hann á sex jafnfljótum.

[Árni Davíðsson, 30.12.2011 kl. 10:15]

Sæll Kári.

Það virðist nokkuð almennur misskilningur hvað eru hjólastígar og hvað ekki. Einu raunverulegu hjólastígarnir á landinu er: 1) Hjólastígur sem liggur á köflum frá Ægisíðu inn eftir Fossvoginum og Fossvogsdalnum. Hann er enn sem komið er í bútum og sameinast göngustígnum þar á milli. Hann hefur verið ruddur í vetur. 2) Um 100 m stubbur á Laugaveginum sem er í einstefnu með umferðinni í vesturátt frá Snorrabraut að Baronstíg. 3) Einstefnu bútur á Suðurgötu við Hólavallakirkjugarð í norðurátt að Kirkjugarðsstíg. Oftast eða alltaf óruddur. 4) Hjólastígur eða hjólarein sitthvorum megin götunnar í Lönguhlíð frá Miklubraut að Hamrahlíð. Hann er alltaf óruddur, sennilega útilokar hönnun stígsins þar snjóruðning.

Þetta er allt og sumt. Aðrir stígar eru göngustígar sem hjóla má á lögum samkvæmt. Stígurinn meðfram Barðavogi er því í raun göngustígur.

[Hjóla-Hrönn, 30.12.2011 kl. 16:05]

Ég held að ég sé ein besta sönnun þess að það er vel hægt að hjóla hérlendis allt árið um kring og að sem flestir geti hjólað. 

Ég byrjaði að hjóla að staðaldri fyrir 3ur árum, miðalda, gigtveik, allt of þung kelling.  Ég hjóla flesta daga ársins og býst fastlega við að ég hjóli meira í km talið en ég keyri.  Ég á líka bíl.  Hann er fastur í skafli á bílastæðinu um þessar mundir.

Heilsan er mun betri í dag, þó að ég þurfi enn að létta mig aðeins meira til að geta talist við mína bestu heilsu miðað við aldur.  Það stefni ég á að gera á árinu 2012. 

Þig Ívar, hvet ég til að taka á móti ört fjölgandi hjólreiðafólki með opnum huga.  Þó að þú viljir ekki nýta þér þennan lang hagkvæmasta samgöngumáta sem til er, þá græðir þú á að aðrir hjóli.  Minni mengun fyrir þig og þína, fleiri bílastæði, færri ökutæki í umferðinni og þess vegna minni biðraðir á þinni leið.

[Ívar Pálsson, 30.12.2011 kl. 17:36]

Samkvæmt mörgum hér að ofan er ég allt í einu orðinn einhver andstæðingur hjólreiðafólks. Öðru nær. Þótt ég hlaupi um 1000 km á ári og vilji stígana rudda eins og hjólreiðamenn vilja, þá skil ég forgangsröðina þegar rutt er, fyrst aðalgötur (og þar með allt upp á gagnstétt þegar snjódýpt er 33cm) og síðan hliðargötur. Það sem ég reyndi að leggja áherslu á er að þótt maður aðhyllist ákveðinn lífsstíl (ss. hjólreiðar), þá þarf maður ekki að reyna að takmarka löngun annarra til alvöru samgangna með því að ýta undir ótæpilega skattlagningu ríkisins á þeim samgöngumáta.

En vilji fólk síðan djúpsálgreina mann út af einfaldri bloggfærslu, þá það. Ekki er heildsölum í Garðabæ leiðum að líkjast.

[Sigurður M Grétarsson, 31.12.2011 kl. 08:44]

Hvað varðar skattlagningu á notkun bíla sem brenna jarðefnaeldsneyti þá er það einföld staðreynd að andrúmsloft jarðar er sameiginleg auðlind allra jarðarbúa og því hafa menn ekki ótakmarkaðan rétt til að menga andrúmsloftið. Nú þegar sú staða er uppi að mengun andrúmsloftsins er orðin meiri en hægt er að búa við með tilliti til sjálbærrar þróunar þá þarf að takmark mengun þess með einhverjum hætti. Besta leiðin til þess er að skattleggja slíka mengun. Í því ljósi þarf að skoða skattlagningu á bíla sem menga mikið.

Hvað varðar forgangsröðunina í snjómokstri þá þarf hún að vera í samræmi við áherslur í samgöngumálum. Þungur bíll sem brennir jarðefnaeldsneyti skapar hávaða og mengun bæði það sem kemur út úr pústurröri hans og einnig svifryksmengun. Þetta skapar vandamál í þéttbýli. Einnig skapar bíll slysahættu í þéttbýli langt umfram aðra samgöngumáta. Það er því síður en svo að það geti talist sjálfsagður réttur manna að nota slíka bíla ótakmarkað í þéttbýli. Það er því ekkert við það að athuga að yfirvöld reyni að takmarka slíkan akstur í þéttbýli og leggi áhersur á aðra samgöngumáta með heildarhagsmuni allra íbúa að leiðarljósi.

Með þetta í huga hafa sveitafélög á höfuðborgarsvæðinu lagt áherslu á að auka hlut almenningssamgangna og hjólreiða í samgöngum á sínu svæði. Þetta hafa þau gert í orði en því miður ekki eins á borði. Forgangsröðunin í snjómokstri ber þess merki.

Vilji menn auka hlut hjólreiða í samgöngum þá gerist það ekki með því að láta samgönguleiðir hjólreiðamanna vera hornrekur í snjómokstri. Því þurfa samgöngumannvirki fyrir hjólreiðamenn að vera með að minnsta kosti sama forgang og götur og helst þurfa þær að vara framar í forgangsröðuninni. Í Óðinsvéum í Danmörku tókst borgaryfirvöldum á skömmum tíma að auka hlut hjólreiða úr 20% í 30% af heildarumferðinni. Vissulega gerðist það að stórum hluta vegna byggingar nýrra mannvirkja fyrir hjólreiðamenn en í því efni hafði það líka talsverð áhrif að halda hjólreiðum sem heilsárssamgöngumáta hjá sem flestum að hjólatígarinr eru fyrstir í forgangsröðinni varðandi snjómokstur. Þeir eru það breiðir að það er hægt að nota sömu tæki og notuð eru til að ryðja vegina og eru þau einfaldlega send fyrst í að ryðja hjólastígana og síðan eru vegirnir ruddur þegar hjólastígarnir eru búnir

Því er það svo að ef sveitastjórnir á höfuðborgarsvæðinu vilja auka hlut hjólreiða í umferðinni þá þurfa þau að taka á sér tak varðandi snjóruðning á þeim samgöngumannvirkjum sem hjólreiðamenn nota og hafa forgangin á þeim í það minnsta jafnan og á þeim samgöngumannvirkjum sem ökumenn bíla nota. Og að sjálfsögðu á aldrei að ryðja snjó af götum upp á gangstéttir eða hjólastíga.