ESB- hrokinn nálgast hámark sitt

Forseti Evrópuþingsins, Donald Tusk, opinberaði hroka- afstöðu ESB gagnvart Bretlandi í dag, þegar til stendur að reyna frekari samninga við Theresu May forsætisráðherra um útgöngu Breta úr ESB. Tusk sagði þá þetta: 

"I’ve been wondering what the special place in hell looks like for those who promoted Brexit without even a sketch of a plan on how to carry it out safely,"

sem útleggst lauslega: „Ég hef velt því fyrir mér, hvernig sá sérstaki staður í helvíti lítur út fyrir þá, sem komu Brexit á framfæri án þess að hafa jafnvel uppdrátt af áætlun um það hvernig það verði framkvæmt á öruggan hátt.“

Afstaða andskotans

Afstaða ESB kemur þarna skýrt í ljós, að við breska aðskilnaðarsinna sé að sakast, ekki meirihluta bresku þjóðarinnar, hvað þá Evrópusambandið sjálft, sem gerði það ómögulegt fyrir Breta að vera í sambandinu vegna valdahroka ESB, sósíalískrar stefnu og óstjórnar fjármála og gjaldmiðils.

Ekki verður samið við ESB, sem er þá 27 ríki, sem stjórnað er af Þýskalandi og Frakklandi.

„Vopnuð nýju umboði og hugmyndum“

Nær rafmagnsbíllinn að klósettinu?

Ferðalög í frostinu geta reynst erfið, nær maður að Jökulsárlóni? Rafhlöður rafdrifinna bíla þola illa mikið frost, eins og komið hefur skýrt í ljós í kuldakastinu í BNA undanfarið. Bloomberg rekur raunir eigenda Tesla og annarra bifreiða, þar sem ending rafhlaðanna skerðist verulega yfir nótt og á leið til vinnu. Þetta sýnir okkur að erfitt getur reynst að treysta á hleðsluna í frostaköflum. Kannski eru tvinnbílar (hybrid) þá lausnin fyrir okkar breiddargráðu, nú eða vetni eins og Toyota veðjar á, enda höfum við rafmagnið til þess að umbreyta vetninu í notanlegt form?

Höldum áfram veginn

En núorðið mengar sprengihreyfillinn svo lítið miðað við fyrri tíma og það, hve skilvirk orkan er, svo að við skulum ekki úthýsa honum og útiloka hann frá því að hjálpa okkur að lifa ljúfu lífi hér uppi á klakanum. Samfelldir sumardagar hér er jú að meðaltali aðeins 10 talsins, samkvæmt almennri vísindalegri skilgreiningu veðurfræðings. Nýtum þær álögur og þá skatta sem lagðir eru á kaup og notkun þessara bíla að fullu til þess að bæta samgöngur með þeim, þannig að sem flestir njóti sem best, í öryggi og hita.

Salernin frosin á Jökulsárlóni

Heimskuheimildir halda áfram

Dagur & Co. halda áfram að reyna á þolrif íbúa Reykjavíkur með því að skattleggja þá sérstaklega og sólunda síðan fénu á einstæðan hátt.  Halda mætti að met Alfreðs Liljuföður í slíkri sóun myndi halda eitthvað til framtíðar, en það er nú ítrekað slegið í burtu af einurð. 

Alfreð sóaði fé borgarinnar í ræktun dýrustu heitsjávarrækju í heimi, fyrr og síðar. Kannski fór hann nálægt Ingibjörgu Sólrúnu, þá borgarstjóra, sem kastaði milljarði í internet- tengingu um rafmagnskerfið, sem aldrei varð. En þessi nýja deild sóunarsinna, sem nú er tekin við, kallar ekki allt ömmu sína í þessum efnum. Ef hugmyndin er nógu arfavitlaus, þá fær hún samþykki hjá þessum hópi. Fjölgun í borgarstjórnar- hópnum, fiskiker og fuglahús á göturnar, hálfs milljarðs braggi, bara að nefna það. Vonandi verður ekki stungið upp á bananarækt eða innflutningi á baðstrandarsandi, því að yrði samþykkt strax.

Á næsta plan

Sér-innflutta braggamelgresið var víst bara forsmekkurinn. Nú er það stækkað í risa- pálmatré, sem flytja skal frá suðurlöndum og reyna að halda lífi í því með ótrúlegri orkusóun beint út í loftið.

Í dag verður skrúfað fyrir einhverjar sundlaugar vegna mikillar heitavatnsnotkunar. En forgangurinn hlýtur að verða að halda lífi í 140 milljóna króna „fjárfestingunni“ með öllum ráðum fyrir milljónir króna á ári, eða allt þar til öllum er ljóst að pálmablöðin í 10 metra hæð hljóta að falla í frostinu og vetrarmyrkrinu efst í plasthólknum, sem flautar á hverfið í rokinu. Pálmastaurarnir standa þá einir eftir, sem minnismerki um þá óstjórnartíma, þegar ofdekraðir miðbæjarkommar réðu lögum og lofum og keyrðu ófæra borgina í þrot með ídealisma sínum.

Vilja endurskoða áform um pálmatré

Umsögn er ekki atkvæðagreiðsla, en þó

Samráðsgátt um tímahringl ríkisins hefur opið á umsagnir, sem fólk virðist skilja sem atkvæðagreiðslu, en það er ekki svo. Líklega verður fjöldi umsagna fylgjandi breytingu notaður sem stuðningur við frumvarpið um breytingu á klukkunni, en það tvennt er ekkert tengt í raun.  Hér er mín umsögn þar inni:

Veljum A, óbreytt tímabelti. Lífsstíllinn á norðurhjara skiptir meginmáli og þá helst tími með manns nánustu, sem er helst eftir nám eða vinnu hvers dags. Núverandi kerfi hámarkar birtu eftirmiðdagsins og inn á kvöldið, frá hausti til vors. Eftir breytingu styttist sá birtutími.

Þunglyndi fylgir breiddargráðum sannanlega á skýran hátt og breytingin er líklegri til þess að gera það verra. Unglingar á Egilsstöðum fara varla hálftíma fyrr að sofa í dag en jafnaldrar þeirra í Keflavík, þótt sólin sé hálftíma fyrr á ferðinni fyrir austan. Instagram- herferð um svefnvenjur hefur mun meiri áhrif á þeirra hegðun en hringl ríkisins með klukkuna.

Stuðningur er við seinkun klukku

Vilja fækka frí- birtustundum

 

Andstæðingar dagsbirtunnar í frítíma Íslendinga láta ekki deigan síga og stofna ráð og nefndir á kostnað okkar allra fyrir þessi hugðarefni sín. Þeir vilja snúa klukkunni þannig að hástaða sólar í Reykjavík verði klukkan rúmlega tólf, í staðinn fyrir rúmlega eitt, eins og allar götur síðan árið 1968, þegar hætt var að hræra í klukkunni.

Heim í myrkri

Breytingin myndi þýða það, að t.d. um jólin sé sólin á lofti frá kl. 10:22 til kl.14:32, í stað kl. 11:22 til 15:32 eins og verið hefur. Að sama skapi, í febrúar og október færist sólarlagið frá því að vera fyrir klukkan 18 í dag í það að verða fyrir klukkan fimm, rétt áður en haldið er út í stíflaða umferð þess dags.

Meiri birtu!

Heillegur frítími flestra á hverjum virkum degi er eftir nám og vinnu. Veturinn í Reykjavík telur sjö mánuði í mínum huga og illt er að fjölga myrkurtímum hans verulega með þessari breytingu.

Látum klukkuna í friði og veljum kost númer eitt í Samráðsgáttinni, ekta vinstri gervi- lýðræðisbatteríinu.

Breyting á klukkunni í samráðsgátt

Þrír dagar í boði borgarstjóra

Áherslur borgarstjórnar- meirihlutans í umferðarmálum Reykjavíkur skila sér í þremur dögum á ári í umferðartöfum. Milljarði króna á ári heldur áfram að vera sóað í að reyna að fá strætó- elítuhópinn sem fer 4% ferðanna, til þess að stækka, en það gerist ekki. Fyrst árangur af því er enginn, þá er bætt um betur og tugir milljarða króna settir í Borgarlínu, sem mun auka tafirnar enn frekar.

Nýlegur bílafloti

Bílafloti Reykvíkinga stækkaði ört og fólk mun ekki skilja nýja bílinn eftir heima næstu árin, hvort sem hann er drifinn áfram af rafmagni eða af öðru. Framlag til vegabóta og aukins umferðarflæðis er skammarlegt á sama tíma, auk þess sem áhersla Dags borgarstjóra er enn á það að hægja á umferð (með frábærum árangri), ekki að hámarka flæði, sem t.d. tölvukerfin geta gert. 

Tafir, tafir

Djöfullinn finnst alltaf í smáatriðunum og nú er að koma í ljós hvernig Borgarlínan er: stærðar svæði tekið undir strætó, hjól og gangstíga, en ein akrein fyrir bíla, sem fara 70-80% ferðanna.

Byggingartíminn verður í mörg ár af umferðarstíflum, en þetta kýs fólk. Okkur öll má svíða fyrir þá sem undir míga. 

Tafir í umferðinni kosta 15 milljarða

Orkutilskipun tilgangslaus fyrir Ísland

Furðulegt má þykja að ráðherra og varaformaður Sjálfstæðis- flokksins verji þriðju orkutilskipun ESB, sem er tilgangslaust valdaframsal til þeirra sem gáfu hana út. Mér fallast hendur við það að sjá þessar stuðningsyfirlýsingar sjálfstæðisfólks við óverjandi málstað vinstri vængsins, sem er sá að þetta sjálfvirka framsal réttinda okkar allra sé í lagi á 100 ára afmæli fullveldisins. 

Látið er eins og um misskilning eða fávísi sé að ræða hjá andstæðingum þessa orkupakka. Öðru nær, flestir sem skoða þetta í þaula sjá að um framsal sé vissulega að ræða, enda er tilgangur Evrópusambandsins sá, að komast í orkuauðlindir landsins. EES- samningur sem gerður var árið 1992 var ekki á þá leið að hvað sem verði síðan til í Brussel á næstu áratugum verði sjálfkrafa samþykkt á Alþingi Íslendinga.

Af hverju? Til hvers? 

Við þurfum bara að spyrja okkur sjálf: af hverju að samþykkja þetta? Ekki: af hverju ekki? Fylgjendur hafa ekki sýnt fram á ábatann, á meðan áhættan á neikvæðri niðurstöðu er veruleg og varla afturkræf. Samkvæmt fræðingum yrði erlendum stórfyrirtækjum frjálst að leggja rafstreng hingað og gætu þá krafist jafnræðis, sem hækkar raforkuverð í landinu og eykur álag á kerfið hér. Einungis leiðnitap flutningsins yrði á við tvöfalda notkun heimilanna í landinu. Hvílík sóun á auðlindum.

Hættum að þrefa um einfalda hluti. Njótum þess að vera ekki í ESB, þar sem hver þjóð verður að samþykkja flaum vitlausra tilskipana. Þessi þriðja er einni of mikið.

Er ekki afsal á forræði auðlindarinnar

Þriðji orkupakkinn er þriðja ríkið

Fundur Sjálfstæðisfélaganna í Valhöll um Þriðja orkupakka ESB var með afbrigðum góður. Þrumandi ræða Styrmis Gunnarssonar um missi sjálfstæðis landsins við samþykki þessara ólaga opnaði hug fólks og aðrir frummælendur studdu einnig þá skoðun með gögnum og ígrundaðri umfjöllun.

Auðlindin til ESB

Það gefur auga leið að yfirstjórn raforkumála í Evrópu drægi taum meginlandsins í orkukrísu, ef rafstrengur yrði tengdur til Íslands. Afarskilmálarnir í tilskipun ESB, sem Stefán Már Stefánsson lagaprófessor í HÍ fór yfir í fyrirlestri sínum eru slíkir, að jafnvel leikmönnum og almenningi hlýtur að blöskra við lesturinn, ef þau kynna sér þetta frumvarp. 

Ábyrga fulltrúa

Alþingismenn, sem kosnir eru af Íslendingum til þess að gæta hags okkar þegnanna, geta ekki verið svo skyni skroppnir að samþykkja sjálfviljugir þetta afsal sjálfstæðis. Fáum hvern og einn þeirra til þess að opinbera skýra skoðun sína strax, áður en það verður of seint og helsta auðlind Íslands er afhent Hinum óþekkta embættismanni í Brussel til sjálfdæmis.

Flokkurinn hafni orkupakkanum

Sorgardagur skipulags og fjármála

Ný borgarstjórn Dags & Lóu, hlæjandi í Breiðholti, greypir mistök síðustu ára í stein og tryggir að þau verði varanleg áfram. Nú geta 80-90% vegfarenda verið vissir um það að enn hægi á ferð þeirra um bæinn næstu árin og að fjármál borgarinnar leyfi ekki nauðsynlegar aðgerðir, sem pólitíkusarnir eru kosnir til þess að sjá um.

Viðreisn sósíalismans

Viðreisn ber ábyrgð á þessari vinstri ídealistastjórn. Þau sem kusu hana mega þá vita það, sitjandi föst í umferðinni að óþörfu, æ drýgri hluta dagsins. Austantjaldsblokkir, bílastæðaleysi og strætó er aðall þessarar nýju stjórnar. Verði ykkur að góðu.

Dagur áfram borgarstjóri

D stærstur á öllu SV-horninu

Sjálfstæðisflokkurinn fékk flest atkvæði flokka í þessum kosningum, á öllu SV- horni landsins til Fljótsdals og Borgarbyggðar. Skilaboð kjósenda eru skýr: stefnan er farsæl og fólkið er traustverðugt. 

 

Skýrt umboð

Niðurstaðan í Reykjavík er skýrt umboð Eyþórs Arnalds til þess að leiða þarfar breytingar, þar sem miðbæjarpólitík Samfylkingarinnar hefur loks runnið sitt skeið. Hverfin ættu öll að byggjast upp og samvinna sveitarfélaga á öllu svæðinu að batna. 

Ef Samfylkingunni tekst samt sem áður að hóa saman vinstri köttum í Reykjavík til þess að halda áfram á ógæfubraut í fjögur ár, þá er það ekki vegna vilja fólksins.

Sjálfstæðisflokkurinn stærstur

Ákjósanleg stjórn: á morgun

Mæting er málið á morgun, ef kjósendur vilja breytingar strax, ekki bara árið 2022. Sjálfstæðisflokkurinn getur helst verið sá flokkur sem leiðir breytta stefnu í borginni. Atkvæði sem honum eru gefin nýtast best til þess að leiða saman hóp þeirra sem vilja betri borg. 

Fjögur ár í viðbót  af núverandi ídealisma og skuldasöfnun í borginni er varla það sem frjálsir borgarbúar vilja.

Sjö flokkar fengju fulltrúa

Heimatilbúin vandræði

Ein örugg leið Dags & Co til þess að ergja borgarana er að takmarka bílastæðafjölda við stóratburði og tvöfalda sektirnar. Laugardalshöllin er þar eitt skýrasta dæmið, þar sem ærnum kostnaði var varið til fækkunar malbikaðra bílastæða á svæðinu, í stað þess að fjölga þeim t.d. með hliðarstæðum á leiðinni niður á höllinni, þar sem aðeins gras er fyrir. Ekki er einu sinni leyft að leggja á grasið, heldur kostar sá glæpur 10.000 krónur í sekt.

Auðleyst: fleiri stæði

Viðkvæðið er síðan að nóg sé af stæðum hálfan kílómetra í burtu. Ég leyfi mér að efast um það, fyrir utan það að til stendur að fækka þeim frekar. Laugardalshöllin er íþróttamannvirki með feikinógu rými í kring um sig, en rúmar aðeins brot af þeim bílum sem fólk notar til þess að mæta á atburði staðarins.  Fyrir vikið leggur maður bílnum úti í næstu hverfum, eins og mun gerast á Landsfundi Sjálfstæðisflokksins í næstu viku. Þá hlakkar í Degi og Hjálmari, ef nógu margir eru rukkaðir til þess að borga niður hallann á borginni sem þeir bjuggu til. 

Meira liðið sem Reykvíkingar kjósa yfir landsmenn á leið í Höllina.

„Aldrei séð eins slæmt ástand“

Athafnir yfir til annarra!

Tvíeykið Dagur og Hjálmar er ákveðið í því að ýta iðnaði og athafnafyrirtækjum yfir í nágranna- sveitarfélögin, þannig að tekjur Reykjavíkur minnki. Fyrirtækin hafa ekki endalausa biðlund gagnvart þessu teymi, sem lætur anda köldu til þeirra, á meðan nágrannarnir bíða með opinn faðminn. Þar við bætast allar tekjur af flugvallarstarfsemi, sem skuldaparið vill út strax. 

Rótgróin þjónustufyritæki inni í Reykjavík mega sæta því að borgin tekur takmarkað athafnasvæði þeirra undir hjólastíg. Fáir kusu Dag & Hjálmar, en allir Reykvíkingar sitja uppi með það að þeir teikni sósíalíska sýn sína yfir líf borgarbúa, sem halda skuldunum en missa tekjurnar. Breytum þessu í vor.

Þrýsta á byggingu nýrra hverfa

Sterkur listi stormar af stað

Gaman var að sjá samkenndina í fólkinu á framboðslista Sjálfstæðisflokksins til borgarstjórnar 2018 á fundinum í Valhöll í gær. Nú mega Dagur & Co. sannarlega vara sig! Frambjóðandinn í 36. sæti (Í.P.) er ánægður með sína stöðu, þegar hann sér þetta fólk framar á listanum! Smellið á myndina.

„Velur ekki bara stjörnur“

Nú taka þau birtuna líka

Sósíalistar vilja ekki að við græðum á daginn og núna heldur ekki að við grillum á kvöldin. Hafa skal af Íslendingum síðdegis- og kvöldbirtuna svo að 4% þeirra sjái betur niðurgreidda strætóinn sinn koma aðvífandi á morgnana. En fórna skal öryggi og lífsgleði barnanna í eftirmiðdaginn og á kvöldin, vor og haust, þegar mest á reynir.

Njótum aftansins áfram

Birtustundir frítímans verða líka færri ef hádegi (hæsta sólarstaða dagsins) í Reykjavík er fært frá kl. hálf- tvö til hálf- eitt. Fólk rembist nú þegar við það að koma sér heim úr skóla og vinnu til þess að njóta einhverrar birtu dagsins. En þá vilja þessir þvingunarsinnar taka klukkutíma af lífi okkar!

Fjær Evrópu

Kerfi sem virka vel í áratugi án vandræða á ekki að breyta. Ef klukkunni er breytt, fjarlægjumst við Evrópu í stað þess að vera alltaf á Greenwich- tíma eins og nú.

Öfgar norðursins

Hér á norðurhjara eru öfgar árstíðanna miklar, nær aldimmt um jól en bjart á Jónsmessu. Valið stendur því ekki um ákveðna stund morguns eins og suður í álfum, heldur einfaldlega hvort við viljum hafa meiri birtu í eftirmiðdaginn eins og nú, eða snemma að morgni eins og Svandís Svavarsdóttir & Co vilja að við gerum. Ég mæli frekar með björtum kvöldum.

 

 

Leggja til að klukkan verði færð

Borgarlína er bilun

Góður fundur viðskiptafræðinga, Frosti fór á kostum í gagnrýni sinni á nýjustu bilun borgaryfirvalda. Borgar- lína sig? Alls ekki, hún tekur fé frá bráð- nauðsynlegum vegaframkvæmdum í áframhaldandi tilraun að herferð, sem kostar 900 m.kr. á ári til þess að auka hlutfall strætófarþega úr 4% ferða en er samt fast í 4% eftir mörg ár af þeirri sóun. Hin 96% fólksins mega bara borga og brosa.

Rangar spár

Nú á síðan sama fólkið og gerði kolrangar umferðarspár en hundsaði niðurstöðurnar að fá umbun fyrir það með því að gera aðrar vitleysuspár og hundraðfalda fjárausturinn í strætó, kallað hann Borgarlínu og þvinga bílnotendur til þess að taka hana inn, svo að sósíalísk nauðungarmódelin gangi upp hjá þeim. Ef þetta væri einkafyrirtæki væri löngu búið að reka hverja einustu manneskju sem héldi áfram í þessa átt.

Ástand vega versnar

Meirihlutanum í Borgarstjórn er alvara með það að keyra þessa þvingun í gegn, þótt ekki standi steinn yfir steini þegar allt er skoðað almennilega. Sömu króninni verður ekki eytt tvisvar: sem fer í að laga og bæta vegina strax eða er kastað í Borgarlínu Draumalandsins.

Nú er komið nóg, á skal að ósi stemma.

 

Tekist á um grundvallaratriði borgarlínu