Brandari framtíðar

Enn finnast Evru- hrunsinnar eins og Guðmundur Steingrímsson, sem tala  fyrir þann hluta þjóðarinnar sem les bara Fréttablaðið og hlustar á RÚV:  „...margir teldu að þjóðin myndi njóta góðs af því að taka upp Evru sem gjaldmiðil, þ.e. að taka upp stöðugri gjaldmiðil.“!

 

Heldur einhver virkilega að þjóðin gæti tekið upp Evru: gengið í ESB, uppfyllt Maastricht, verði samþykkt sem Evruland með bankasamruna, fjárhagslegan samruna og jafnvel pólitískan, tekið á sig skuldir hruninna Suður-Evrópuríkja og yfirleitt afhent yfirstjórn fjármála til Brussel? Eða þá að Evran sé stöðugur gjaldmiðill? Af hverju er þá reynt að bjarga henni? Frá hverju, sjálfri sér?

 

Óraunsæi virtist vera á útleið, en augsýnilega eru einhverjir enn í sínum helli eins og Japani í lok seinni heimstyrjaldar, tilbúinn með byssuna og niðursuðudósirnar sínar, verjandi málstaðinn þar til enda, þótt friður sé löngu kominn á.

Tillaga um þjóðaratkvæði