Samfylking gegn fríverslun við Kína

kina_fani_heimer_flagspot.pngGrein mín í Morgunblaðinu í morgun: Fríverslunarsamningur Íslands við Kína, sem var í bígerð, fór í neðstu skúffu þegar Samfylkingin komst í stjórn og fór að gæla við ESB- aðild. Síðan, þegar Ísland sótti um aðild að Evrópusambandinu í boði Vinstri grænna, þá var skúffunni læst. Þar með var áralöng vinna velunnara sambands Íslands og Kína að mestu lagt fyrir róða. Sú vinna hafði skapað borðliggjandi tækifæri á flestum sviðum, enda er Ísland vel í sveit sett, menntuð þjóð með góða viðskiptasamninga við Ameríku og ESB ásamt landfræðilegri stöðu og náttúrgæðum sem hægt er að færa sér í nyt.

Sérstaða Íslands án ESB

ESB- umsóknin minnkar stórlega ofangreinda sérstöðu Íslands. Hver þjóð sem tilheyrir viðskiptablokk verður að fara eftir samningum og ákvörðunum sinnar blokkar. Sérstaða okkar var sú að vera utan ESB en á efnahagssvæði tengdu því, ásamt því að vera ekki í Ameríku en með hagstætt viðskiptasamband við Norður- Ameríku.  Hvergi kæmi það sér betur fyrir okkur en gagnvart Kína, sem ýtir senn Japan úr sessi sem annað stærsta hagkerfi heims, hefur stærsta gjaldeyrisvarasjóð í heimi, 10% hagvöxt og leitar logandi ljósi að tækifærum til fjárfestinga um heiminn á meðan samdráttur einkennir flestar aðrar stórþjóðir í lánsfjárkreppu heimsins.

Samfylking ESBSamfylkingin neikvæð Kína

Síðustu þrjár ríkisstjórnir Íslands, sem Samfylkingin hefur náð að halda í ógnargreip sinni, hafa stórskaðað samskipti Íslands og Kína. Áherslan hefur verið á ESB- aðild, á meðan samskiptin við Kína einkennast af neikvæðum skotum vegna innanríkismála Kína, héraða þess eða stjórn þess á rúmum 1300 milljónum manna. Myndi ríkisstjórn okkar stjórna betur þar með 0,023% þess mannfjölda, sem eru allir Íslendingar? Stjórnvöld hér ættu amk. að beita sama gagnrýnisstigi á Evrópusambandið til þess að allrar sanngirni sé gætt.

Ísland úr fjötrum, ekki í þá

Kína getur ráðið úrslitum við björgun Íslands úr efnahagskreppu, þar sem við skulduðum sem heild allt að tuttugu þúsund milljarða króna, mikið til aðila í Evrópusambandinu. Eignirnar á móti reyndust ansi rýrar. Varla er von á því að Evrópuþjóðir séu stimamjúkar, með sviðna fingur eftir viðskiptin við íslenska aðila. Helst vilja þær kenna okkur ærna lexíu, á meðan önnur vandamál hrannast upp hjá þeim, aðallega vegna  Grikklands, Spánar og Írlands núorðið.

Enga bið

Núverandi ríkisstjórn verður að víkja og ESB- aðildarumsóknin dregin til baka, þannig að fríverslunarsamningur Íslands við Kína verði frekar að veruleika. Endurvekja verður það góða viðskiptasamband sem komið var á, svo að hagur Íslands og Kína nái að vaxa saman, báðum þjóðunum til hagsbóta. Ég segi eins og Steingrímur J. tönnlast á: „við getum ekki beðið öllu lengur“.


« Síðasta færsla | Næsta færsla »

Athugasemdir

1 identicon

100% rétt hjá þér Ívar.

Magnús Orri Einarsson (IP-tala skráð) 9.2.2010 kl. 20:35

2 Smámynd: Magnús Sigurðsson

Sæll Ívar. Góð greinin komin upp úr skúffunni.  Það veitir ekki af að framsýnir menn teikni upp möguleikana. 

Ég rakst á þessa grein í sumar sem sýnir einnig að möguleikarnir eru fleiri en að bíða og vonast eftir ESB. http://www.vald.org/greinar/090713.html 

Magnús Sigurðsson, 9.2.2010 kl. 21:38

3 Smámynd: Jón Snæbjörnsson

Ég kem að talsverðum viðskiptum við Kína, þú hefur mjög mikið til þíns máls Ívar sem svo oft áður - Kína er ekki bara fjölmennt og með um 10% hagvöxt heldur er stærðin líka mikil á landinu - oft talað um 4 árstíða landið.

Jón Snæbjörnsson, 10.2.2010 kl. 13:44

4 Smámynd: Kristján H. Kristjánsson

Sammála Ívari. Ég vil frekar eiga náin samskipti við Kína sem er á uppleið og er vinarþjóð okkar, en ESB sem er á niðurleið.

Kristján H. Kristjánsson, 10.2.2010 kl. 17:11

5 Smámynd: Haraldur Baldursson

Hjartanlega sammála þér Ívar.
Spurningin er líka viljum við stökkva um borð í rútu sem keyrir í áttina að elliheimilinu ESB (þar sem fæðinartíðni stefnir í útrýmingarhættu), eða viljum við efla samskipti okkar við þann heimshluta sem stefnir upp á við ?
Í umræðunni um skort á lýðræði og mannréttindi í Kína sést best á því hver hræsnin er í vesturlöndum, því það er valið með fótunum...viðskipti við Kína eru sönnun þess að blaður í ræðupúlti er einmitt það.
Sendinefndir til Kína, Indlands, Rússlands já og USA líika...STRAX
Við eigum að sinna okkar garði og leita leiða til að efla okkar samskipti við heiminn allann...sendum sendinefndir, á fullum dagpeningum, til Kína, Indlans, Rússlands og USA STRAX. Við skulum ekki senda stakar sendinefndir, heldur margar í öllum málaflokkum frá fiðlum til fisks. Við skulum leita að samstarfsflötum á öllum sviðum, líka mtt. alþjóðlegra lána, þegar kemur að endurfjármögnun. AGS, ESB, UK og jafnvel norðurlöndin mega fá sér sæti og horfa  á fullvalda þjóð vinna sig út úr sínum erfiðleikum með sjálfstæði sitt að vopni.

Haraldur Baldursson, 13.2.2010 kl. 13:13

Bæta við athugasemd

Ekki er lengur hægt að skrifa athugasemdir við færsluna, þar sem tímamörk á athugasemdir eru liðin.

Höfundur

Ívar Pálsson
Ívar Pálsson

Viðskiptafræðingur með útflutningsfyrirtæki, en grúskar í flestu.

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband