Heimsmót bábiljanna

Enginn raunvísindamaður hefur fullyrt í alvöru að Íslendingar geti breytt loftslagi heimsins með því að hætta akstri fólksbíla. Samt er þeirri bábilju haldið að fólki allan daginn og alla daga. Vörur hækka í verði, skattar og álögur rjúka upp, húsnæði og ferðalög hækka, heilu þjóðirnar berast á banaspjótum í orkukrísu, allt vegna kenningarinnar um að koltvísýringur losaður með athöfnum manna hiti heiminn út úr korti. Auðvelt er að gleyma því að fólki í heiminum fjölgar um 200.000 manns á hverjum degi, álíka öllum Íslendingum á atvinnuskrá. Hvernig geta bílatölur okkar skipt máli?

Rauntölur, ekki prósentur

Íslendingar geta ekki breytt veðurfarinu með bílhegðun sinni. Sú staðreynd fær loftlagssinna til að skipta um gír og tala um leiðandi hlutverk okkar og fyrirmynd í heiminum, í stað rauntalna sem engu breyta. Rætt er um prósentur en ekki rauntölur, því að tölurnar eru hverfandi og áhrif þeirra verða aldrei sannreyndar, sem er þó ein aðalregla vísindanna að þurfi að gera. En við erum hvort eð er einstök sem leiðandi fyrirmynd og ættum ekki að þjást fyrir það.

Léttið okkur lífið

Ef íslensku stjórnmálafólki væri virkilega annt um kjósendur sína, ætti það að hætta loftslagsáróðri, en létta álögur þeirra, láta skipulagið hjálpa fólki, sem verður leyft að ákveða ferðamáta sinn án fordóma. Þá styttist vinnuvikan, almannahagur snarbatnar, kvíði verður hverfandi og við verðum öll vinir aftur!

Vitnaði í Andra Snæ í ávarpi sínu