Jöfnum út jafnréttið

Mesta jafnréttið er á Íslandi, en Samfylkingin og VG ætla að drífa okkur í ESB þar sem 74 milljónir Tyrkja eru næstir í röðinni inn og eru velkomnir í klúbbinn. Tyrkland (99,8% múslimar) er í 124. sæti jafnréttis, rétt hjá Íran (127.) og Sádí- Arabíu (131.), þar sem lögskilnaður kemst á þegar karlmaðurinn segir konunni þrisvar að hann sé skilinn við hana.

Jafnrétti mest á Íslandi

Þjóðin sem kaus

Höldum til haga hvernig atkvæði féllu í kosningunni um Stjórnlagaráðs- tillögurnar. Taflan hér til hliðar sýnir að 31% kjósenda vildu að tillögur Stjórnlagaráðs yrðu lagðar til grundvallar nýrri stjórnarskrá. Náttúruauðlindirnar voru vinsælastar til þessarar þjóðar (35,7%), en Þjóðkirkjan heillaði minnst (24,6%). Annað var þarna á milli.

Jóhanna Sig. telur niðurstöðurnar svo afgerandi, að byggja verði nýja stjórnarskrá á þeim, enda kaus þjóð hennar á þennan hátt. Hún viðhafði ekki sömu ummæli og flokkssystir hennar og forveri, Ingibjörg Sólrún Gísladóttir lét flakka: „Þið eruð ekki þjóðin“, enda er auðmýkt Jóhönnu viðbrugðið.

Vöndum okkur

Phyrrosarsigur Jóhönnu Sig.

Nú telur Jóhann Sig. að við séum „náttúrulega bundin“ af þessari „afgerandi“ niðurstöðu, þar sem Ísland færist þá öllu nær ESB- bjargbrúninni. Svör fengust við fimlega orðuðum spurningum um margt nema fullveldisframsalið til ESB, sem komst þá yfir þessa stóru hindrun atkvæðalaust. Þeir kjósendur sem svöruðu því neitandi að tillögur Stjórnlagaráðs yrðu lagðar til grundvallar nýrri stjórnarskrá (og vildu því ekki ræða þær tillögur frekar) urðu þar með úti í kuldanum. Kannski er þetta snilldarbragð? En þá verður t.d. sá stóri hluti þjóðarinnar sem stendur gegn ESB- aðild að sætta sig við það að svona virkar lýðræði Samfylkingar og Vinstri Grænna.

Flóðvarnargirðingarnar sem eru til staðar í núverandi stjórnarskrá gegn svona fullveldisframali verða æ líklegri til þess að bresta þegar Jóhönnu tekst að mynda skörð í varnirnar. Líkt og með New Orleans og Katrínu forðum, þá veit maður aldrei hvaðan hættan kemur og hún kom innanmegin frá og braut síðustu varnirnar. Til hvers er allt þetta brölt svo? Allar leiðir liggja til Rómar, að ESB- sáttmálanum. Þar er hinn faldi tilgangur Jóhönnu Sigurðardóttur, sem vill á spjöld sögunnar (eftir að hafa verið nefnd sem ein valdamesta kona heims sbr. Forbes) fyrir það að færa Ísland til nútímans, til ESB á silfurbakka, þannig að hún geti gengið sæl með lífsstarfið út í sólarlagið.

 

„Er afskaplega stolt af þjóðinni“

Segjum NEI í dag

Segjum NEI í dag við Stjórnlagaþings- stjórnarskrá til inngöngu í ESB.

Fleira var það nú ekki!  Góðar stundir.

Kosning hafin - talningin tímafrek

Meira gas í Eurosave- blöðruna

Tuttugasti Evrópukrísufundurinn lofar því að bankaeftirlit Evruríkja verði virkt á næsta ári. Kalla má vandamál þeirra „Eurosave“, því að nú margfaldast þar vandamál hliðstæð okkar Icesave. Evrópski seðlabankinn á að geta gripið inn starfsemi 6000 banka Evruríkja og ákveðið í raun hverjir eru lífvænlegir og hverjir ekki. Pólitíkin hefur tekið yfirhöndina, en ábyrgðin færist að sama skapi yfir á skattgreiðendur allra ríkjanna sameiginlega.

Hvaða þjóð ber ábyrgð á bankanum?

Þessi áætlun vekur upp allskyns spurningar, aðallega þá hver ábyrgist lánastarfsemi banka í hverju landi,  sbr. í okkar Icesave. Breskur banki með útibú í Frakklandi er t.d. ekki hluti þessa samkomulags. Hann þiggur innlán Frakka þar en væri varla undir Evrulanda- eftirlitinu. Hvort bera Frakkar eða Bretar ábyrgð á honum? Eða á frönskum banka sem þiggur innlán í Bretlandi? Þetta er Icesave- málið allt upp aftur, bara mörgþúsundfalt.

Ábyrgðir í kross 

Raunar eru ekki bara innlánsþættirnir til umhugsunar, heldur öll starfsemi hvers banka á Evrusvæðinu. Fjölþjóðaklúbbur Evrulanda hefur margflækt uppskriftina af því hver sé lánveitandi til þrautavara. Seðlabanki Evrópu gaf út yfirlýsingu um ómældar Evruvarnir, en samt eru skuldabréf frá honum ekki í myndinni. Þjóðverjar og Finnar vilja t.d. ekki bera ábyrgð á skuldabyrði Suður- Evrópu eða að draga úr hvata til sparnaðar.

Fullveldisafsöl 

Fjármálaleg yfirstjórn Evruríkja er nær óhugsandi, enda fær enginn séð hvernig skapast má friður um það að t.d. Þjóðverji komi í veg fyrir að frönsku fjárlögin gangi í gegn á hverju ári. Merkel Þýskalandskanslari er hlynnt því að slík yfirstjórn taki yfir þegar fjárlög einstakra Evruríkja eru umfram þau mörk sem sett eru, en engar líkur eru á því að þannig yfirþjóðlegur yfirgangur sé samþykktur samhljóða.

Evrópusambandslöndin tíu sem ekki nota Evruna sem gjaldmiðil eru utan þessa Evrulanda- bankaeftirlits- samkomulags og vilja halda í fullveldisrétt sinn eða raunar ná meira af honum til baka, ss. Bretland. Aðskilnaður Evrulanda og hinna tíu innan Evrópusambandsins er orðinn hvellskýr. Ísland yrði í þessum tíu-þjóða flokki ef það gengi í ESB, en kæmist kannski á nokkrum árum inn í Evru-Skulda-Bandalagið ef Ísland væri til í að taka á sig allar þær hrunskuldbindingar sem það bandalag hrúgar á þau 17 lönd sameiginlega. Þær aukast með degi hverjum.

Blaðra eða loftskip?

Ísland var eins og götusali sem seldi gasfylltar blöðrur. Svo þegar salan hætti þá fjölgaði blöðrunum, hann lyftist upp í loftið, missti svo blöðrurnar en féll til jarðar og hælbrotnaði á báðum. En Evrópusambandið tók þetta með stæl og fyllti æ stærri loftskip með gasi svo að nú stefnir allt í annað Hindenburg- slys, þar sem ekki þarf nema smá- neista eða loga til þess að allt farið springi í gríðar- eldhafi. 

Óttast annað hrun

Öllu verður öfugsnúið

Jóhanna Sig. og Steingrímur J. sanna hér enn hvernig misnota má virk lýðræðistæki, núna þjóðaratkvæðagreiðslu. Eina leiðin hér er að segja eitt nei fyrst, ekki haka við neitt annað. Þessu tækifæri til afgerandi niðurstöðu var klúðrað með lymskulegum spurningum sem allar spyrja um nýja stjórnarskrá og tillögur frádæmda Stjórnlagaráðsins. Mætum og hökum við eitt „nei“, síðan er hægt að ræða um vitrænar breytingar þegar handvammarstjórnin er farin frá.

Ofangreint er dæmi um sóun stjórnarinnar á almannafé (milljarður+?), líka tíma stjórnkerfisins og þegnanna, sem fara mætti í annað. Auðvitað er ESB- umsóknin mest afgerandi í þeirri sóun, en ráðuneytin núna hafa aðeins tvennt á dagskrá: Aðlögun að ESB og sameining ráðuneyta til þess kerfis. Utanríkisráðuneytið er í ESB-aðlöguninni og sóun í Mið-Afríku, þegar Norðurheimskautið ætti að taka mestan hluta tímans. Umhverfisráðuneytið er í því að stöðva framkvæmdir með öllum ráðum, þótt mat liggi fyrir, í stað þess að beita sér fyrir öfgalausri umgengni við náttúruna og rannsóknum á því hvernig allt megi vel fara, t.d. við olíuvinnslu á Drekasvæðinu eða með virkjanir framtíðar. Önnur ráðuneyti eru álíka núna.

Komum í veg fyrir frekari misnotkun stjórnarinnar á almannafé með því að segja NEI við tillögum Stjórnlagaráðs og EKKI haka við neitt annað, því að eitt er víst, útkoman verður þá rangtúlkuð.

Vill breytingar þó þjóðin segi nei

Sameinumst Weimar, afskriftum og atvinnuleysinu!

Á meðan Grikkland ber sig saman við Weimar- lýðveldið og AGS telur enn afskrifta þörf þar, þá telja Þorsteinn Pálsson & Co. vænlegt að sameinast ESB- batteríinu. Enda fáist þar lágir vextir, atvinnuöryggi og við yrðum hluti af vænlegri skuldasúpu.

Ísland njóti smæðar sinnar við lagasetningu og hafi afgerandi áhrif á hana, enda gildi ekki einn maður, eitt atkvæði í ESB, heldur gildir 0,06% atkvæðamagn til þess að velta þar björgum. Þýskaland og Frakkland snúa víst af stefnu sinni ef Ísland krefst þess og sérstaða Íslands verður viðurkennd í hverju máli.Styrkir flæða yfir Ísland án þess að nokkuð komi í staðinn.

Húrrahrópin um Ísland á Evrópuþinginu valda heyrnarskemmdum hjá sendinefndinni. Sérlausnir Íslands verða heimsþekktar, um Makríl- kvótaaukninguna miklu, eina þjóðin innan ESB sem ræður sínum auðlindum til lands og sjávar, orkumálum, kvóta, hvalveiðum, bara að nefna það, því að eitt er er það sem vinstri stjórnin hefur og það er seigir samningamenn, ss. Svavar „Leiðuráþessu“ Gestsson. Að vísu þurfti að færa til Tómas Heiðar, af því að hann krafðist alltof mikils fyrir Íslands hönd. En prófessorar okkar eru þó alltaf með úrvalslausnir sem duga.

Fimm hundruð milljón manns í Evrópusambandinu hljóta að vilja aðlagast Vinstra Undrinu í norðri. Hvernig gæti nokkur þar eða á Íslandi staðið á móti því?

 

Grikkir komnir að þolmörkum

Enn eru þau að!

Erfiðleikar Sjálfstæðisflokksins að ná árangri með Samfylkingu forðum kristölluðust í fylgispeki þessa yfirlýsta ESB- aðdáendahóps við stefnu sína innan flokksins, í trássi við vilja meginþorra kjósenda hans. En þrátt fyrir hrun alls sem þessu tengist og nú sérstaklega margra Evru-landa, þar sem augljóst er að skipulag ESB er í hröðu breytingarferli til alræðisríkis, þá heldur þessi ágæti hópur áfram að fossbrúninni og vill endilega draga okkur hin með, í stjórnarskrárbreytingar til aðlögunarinnar og hvaðeina sem afhenda má kanslara Þýskalands á silfurfati.

Þorsteinn Pálsson, Vilhjálmur Egilsson, Þorgerður Katrín og fleiri sem eitt sinn studdu alvöru sjálfstæði eru sannarlega ekki málsvarar Sjálfstæðisflokksins í þessu máli, enda stendur hann keikur gegn aðildarumsókninni.

Vilja breyta framtíðarsýninni

Vekið Össur og látið Jóhönnu fá þýdda skjalið!

Upplýst umræða um ESB getur nú hafist hér, þar sem David Miliband lýsti ástandinu í ESB af færni. En fyrst þarf að vekja Össur af hláturssvefninum og færa Jóhönnu þýðinguna af fyrirlestri Milibands, því að hvorugt þeirra sá sér fært að vera á þessum ágæta fyrirlestri í HÍ. Nema að Össur sé líka farinn að fara með veggjum eins og Jóhanna Sig.? Nei...

 

Vinstri maður með þekkingu á ESB- vandræðum! 

 http://astromix.blog.is/blog/astromix/entry/1259611/

Jóhanna fundaði með Miliband

Vinstri maður með þekkingu á ESB- vandræðum!

David Miliband var í senn skemmtilegur og faglegur í tali í HÍ í dag. Tilvistarklemmu Evrusvæðisins var lýst til hlítar, þar sem Bretar verða tæpast hluti af lausn Evrunnar, sem er fjármálalegur, peningalegur og stjórnmálalegur samruni með tilheyrandi afsali fullveldis. Margt kom þar fram t.d. þetta:

Meginlandið (Brussel) er ekki hrifið af kröfu Breta um endurheimt fullveldis til ESB ríkjanna sjálfra og stöðvar því þau frumvörp.

Kosningafyrirkomulagi til Evrópuþingsins var breytt, illu heilli að mati Davids Miliband, þar sem enginn viti nú heiti síns þingmanns á Evrópuþinginu! Tengslin voru rofin. Evrópuþingið er ekki lýðræðislegt svar til framtíðar.

Lausnir vandræðanna finnast helst á heimaslóðum, enda skapast þau helst þar.

Rangt er að aðild að Evru sé nauðsynleg til þess að hafa áhrif innan ESB. Nokkrar slíkar þjóðir hafa þó áhyggjur af þróuninni, ss. Bretar, Svíar og Danir. 

Evruþjóðir runnu ekki saman eins og vonast var til, heldur uxu í sundur.

Afhendingarskortur hrjáir ESB. Að skila af sé því sem lofað var (eins og ég skildi hann, "delivery deficit").

Margt fleira, meira seinna. En deginum ljósara er að þarna fer maður með djúpan skilning á vandræðum ESB og  Evrusvæðisins og að lausnunum fylgja afar erfiðir kostir. Fráleitt er að Íslendingar fórni sér inn í þetta víti, sem er ekki tímabundið eins og David staðfestir, heldur með grundvallarforsendubrestum.

 

 

Samræma þarf efnahags- og stjórnmál

Hið sanna andlit EvU

Á meðan Jóhanna Sigurðardóttir spilar á fiðlu og boðar framsal ríkisvalds „vegna alþjóðasamstarfs“, þá boðar Barroso forseti Evrópuráðsins Bandaríki Evrópu, með sameiginlega yfirstjórn banka og fjármálamarkaðar, síðan hagkerfis og stjórmála yfirleitt. En Jóhanna talar um þjóð okkar þar sem „mannréttindi borgaranna séu ávallt tryggð“. Vonlaust er að það gerist í því alríki sem Barroso boðar, þar sem lýðræðishallinn er orðinn svo mikill að fleyið siglir vart lengur.

Barroso fór mikinn og lýsti því, að grundvallarbreytingar verði að eiga sér stað á Evrunni og Evrópskri stýringu. Ómögulegt sé fyrir ríki að hætta við Evruna.

Nú stefnir í það að Spánn biðji um náðarhöggið, fjárhagsaðstoð ESB. AGS segjast vilja koma að því. Evrópski seðlabankinn (ECB) hefur nú fengið aukið stýrivald í bankamálum Evrulanda. Þessi þrenna, ESB, AGS og ECB (svokölluð Troika) hefur töglin og hagldirnar í Evrulöndum og ræður öllu sem hún vill í endalausri kröfu um sparnað hjá ríkjum í alvarlegri kreppu. Stjórn Suður- Evrópuþjóða er komin úr höndum þjóðlandanna og yfir á Troikuna.

Jóhanna vill afhenda þessari ólukkuþrennu íslensku þjóðina á silfurbakka í skuldaveislunni miklu í Brussel. Komum í veg fyrir það strax. 

Fullt tilefni til bjartsýni og sóknar

Einkamyndir úr Maraþoni 2012

Þar sem ég lá veikur heima þegar Reykjavíkurmaraþonið var, þá náði ég aðeins að taka þessar myndir með aðdráttarlinsu, um 400 talsins, aðallega framarlega í hlaupinu. Þið takið viljann fyrir verkið, ekkert var farið yfir myndirnar. Hægt er að skoða þetta mun stærra með því hlaða myndinni niður (Actions-Download photo) í Picasa Web album.

Notið þetta ókeypis í persónulegri notkun og getið höfundar, en hafa þarf samband ef óskað er birtingar. Betri upplausn er fáanleg. Ef einhver er ósáttur við mynd af sér þarna á vefnum, þá tek ég myndina út. 

Athugið: Þetta er of þung skrá til þess að opna í farsíma, það gæti reynst dýrt!

Tengillinn er hér: 

https://picasaweb.google.com/107972936124078389294/2012ReykjavikMarathon

Bannað að birta myndir úr maraþoni

Hömstrum glóperur til stjórnarskipta

Bann við sölu glópera er dæmigert besservissera- búrókratabann á sjálfsagðri nauðsynjavöru, þarfaþingi hér á klakanum en úthrópað í blokkum Brussels. Hvað er eðlilegra en að kaupa venjulega gamaldags ljósaperu, sem kostar sáralítið, lýsir og hitar upp heimilin og endar sem líttmengandi málmur og gler á stærð við sykurmola, ef þjappað er saman? Bann við slíkum stórhættulegum viðskiptum er í anda þeirrar trúar að Mið- Evrópubúi viti mun betur en Íslendingur hvernig lífsstíl landinn ætti að temja sér í stóru og smáu: nota lítið vatn, rafmagn og hita, þótt það allt sé bráðnauðsynlegt til þess að njóta lífsins hér til fullnustu, njóta heilsu og forðast þannig þunglyndi sem sótt getur á heimskautabúa.

 

Bann til sparnaðar? 

En til hvers var bannið sett? Ekki getur það verið vegna heildarsparnaðar, því að hlandódýrt er að kveikja á glóperu hér í því herbergi sem gengið er inn í, með fullri birtu frá upphafi og slökkt þegar gengið er út. Hitinn frá perunni minnkar hitunarkostnað í herberginu. Kostnaðurinn við að urða hana er síðan í lágmarki. Allt annað eru dýrari lausnir, sérstaklega sparperur sem þarf síðan að fara með eins og mannsmorð vegna kvikasilfurs með ærnum kostnaði, ef perunni er ekki bara hent í ruslið. Kostnaðspörun með banninu er afsökun, ekki ástæða.

 

Almenningur beygður 

Raunveruleg ástæða glóperubannsins er tilhneigingin til þess að beygja lífsstíl almennings undir regluvaldið, sem „veit“ hvað er best fyrir hann og nær sínu fram með bönnum. Þar gildir víst einu hverjar aðstæður eru, rússneska peran í fjósinu hjá afdalabóndanum við norðurheimskautsbaug um jólin eða gyllta 20- peru kóngaljósakrónan í veislusal ráðherranefndarinnar í Madríd þegar 40°C molla er utandyra: Eitt skal yfir alla ganga, með góðu eða illu, eins og hér er gert.

 

EES ekki endilega staðfest 

Þegar hér er komið rís Kratareglukórinn upp á afturlappirnar og fer með gamla viðkvæðið: „En við samþykktum þetta í EES!“. Þar gleymist að sá samningur er milliríkjasamningur þar sem okkur er í sjálfsvald sett hvað við samþykkjum sem lög eða ekki, enda kom það margoft í ljós áður en núverandi ESB- aðildarstjórnvöld samþykktu sem lög á Íslandi hvað sem sent var úr eyðimörkinni sunnan úr löndum.

 

Frjáls verslun með vörur sem valda ekki skaða er ein af undirstöðum heilbrigðs samfélags. En því miður hafa núverandi stjórnvöld ekki grænan grun um það hvernig halda beri samfélagi heilbrigðu og því verðum við að kaupa upp birgðir af glóperum til þess að endast fram að stjórnarskiptum. Vonandi er það bara ein pera! 

Engar glóperur eftir næstu mánaðamót

Pakkinn er tómur

Seðlabankastjóri Evrópu, Mario Draghi, fékk það erfiða hlutverk að tilkynna ekkert á blaðamannafundi ECB, Evrópska Seðlabankans í dag. Fyrst risu línuritin en féllu strax eftir að ljóst var að innihaldið var ekkert í ræðunni, enda má ECB ekki gera mikið frekar án þess a brjóta stofnsáttmála sinn. Evrukrísan heldur því áfram óáreitt.

Línur skýrast hratt þessa dagana með Suður- og Norður- Evrópu: Draghi segir að Spánn þurfi sama sparnaðarferlið og Grikkland, Portúgal og Írland til þess að verða bjargað, sem þýðir hrein vandræði. Skoðanakönnun í Þýskalandi sýnir að 65% Þjóðverja vilja Grikki út úr Evrunni og 84% Þjóðverja telja að versti hluti krísunnar sé framundan.

Ofangreint eru kjöraðstæður fyrir Össur Skarphéðinsson utanríkisráðherra í Undralandi Samfylkingar til þess að láta Ísland aðlagast ESB. Hann og forsætisráðherra (já, Jóhanna er það enn) fylgjast hvort eð er ekki með fréttum að því er virðist, heldur husta á ræður hrunprófessora um það hve frábær Evran verði síðar, þegar þessi krísa er liðin hjá.

Það bara gleymist að þessi krísa er ekkert á leiðinni burt.

Hlutabréf falla í Evrópu

Össur í Undralandi

Össur Skarphéðinsson kveðst hafa „brotið harðari hnetur en þessar“. Það hljóta að vera höfuðskeljar stærsta hluta Íslendinga. Umboðslausi utanríkisráðherrann lifir í eigin Undralandi, telur sig vita að Evran og Evrulönd eigi eftir að braggast, algerlega í andstöðu við flesta heimsins fjárfesta, sérstaklega innan Evrópu, en þeir flýja sem fætur toga til Ameríku og til Asíu.

Andstaðan brotin niður

Ótrúleg eru rök Össurar, að íslenska þjóðin eigi að fylkja sér undir fána ESB af því að hann sé sannfærður um það að Evran muni batna, þegar tuttugasti neyðarfundurinn til bjargar Evrunni sem gjaldmiðils skilaði engu. Staðreyndirnar hreinlega öskra gegn Össuri, þoturnar strika yfir himininn „Evran er búin að vera“, nákvæmlega enginn leiðtogi þjóðar í Evrópu segir núverandi kerfi geta gengið áfram án fjármálalegrar yfirstjórnar, en Össur hlær að þessu, hann skuli sko brjóta þessar hnetur, andstæðinga ESB- aðildar á Íslandi.

Evrupakkinn

Össur virðist líka líta fram hjá þeirri augljósu staðreynd að værum við allt í einu inni í Undralandi ESB, þar sem 27 ESB- þjóðir hefðu samþykkt allar okkar kröfur, þá vildum við kannski ekki Evruna eins og 10 landanna gera, eða okkur blöskraði skuldabagginn, þýska yfirstjórn fjármála landsins og algert áhrifaleysið, enda erum við ekki Frakkland eða Þýskaland, sem ákveða allt fyrir Evrulöndin sautján. 

Ráðherrann ræður, nema hvað?

Össur hefur líklega ekki heyrt að 90% aðspurðra leiðtoga í viðskiptum telja að Grikkland yfirgefi Evruna innan skamms. Það skilur eftir óheyrilegar skuldir á hin Evrulöndin, sem er þó ekkert miðað við fjárausturinn sem þarf til Spánar. En þetta skiptir ekki máli, Össur veit betur en 70% Íslendinga, hann heldur enn völdum  á óskiljanlegan hátt og misbeitir þeim á fullu til ESB- aðildar þar til að þjóðin fær nóg. Af hverju fær hún ekki nóg í dag?

Mögulegt eftir lausn evruvandans

Yfirlýsing fyrir sumarfrí pólítíkusanna

Yfirlýsing Seðlabankastjóra Evrópu á þessum degi árs fer að verða árlegur viðburður, en færir engar lausnir og breytir engu um markaðina. Stjórarnir komast í frí, Merkel fer í fjallgöngur og markaðirnir lulla áfram á meðan hækkunin gengur rólega til baka, enda mikið um uppgjör á skortstöðum í þessari skyndihækkun á Evrunni.

En Draghi má ekkert róttækt gera nema fjármálastjórn Evrulanda færist á eina hendi, ægihramminn. Megi það aldrei verða.

Evrópa rís eftir ræðu Draghi