Hitaveitan situr á hakanum

Veitukerfin gefa sig hvert af öðru þessa dagana. Landsvirkjun safnar peningum fyrir pólitíkusa, en Landsnet er svelt af framkvæmdafé, þannig að afhendingaröryggi rafmagns er verulega skert þegar á reynir. Hér í Reykjavík er ekki aðeins óreiða á götum ofanjarðar, heldur er hitaveitan (Veitur) orðin afspyrnuslöpp. Þar á bæ virðist fólk ekki gera ráð fyrir þeim vexti sem var spáð fyrir löngu síðan, eða því að frostakaflar komi að vetri.

Slappleiki

Þegar hausta tók, þá varð ég að gæta þess að fara í sturtu fyrir klukkan sjö á morgnana hér í Skerjafirði, til þess að fá almennilegan kraft í hana áður en flestir færu í gang, eins og á litlu hóteli á Spáni. En nú er svo komið að þrýstingur heita vatnsins er alltaf lágur, raunar svo að bílskúrinn helst rétt frostfrír eftir að kólnaði að ráði. Það er víst ekkert miðað við Kórahverfið, þar sem heilu íbúðirnar kólna niður svo að óvært er þar inni.

Undarleg svör

Svar Veitna við þessari vanhæfni er mikil notkun. M.a. sé eilífðarmál að halda kerfinu við og stækka það.  Mikil uppbygging, þétting byggðar og hótelbyggingar noti ansi mikið. Tvær nýjar dælustöðvar (sem Veitur eiga í vandræðum með) séu liðir í að auka getu kerfisins. Upplýsingafulltrúi Veitna lýkur svo þessum skýringum með því að segja mikilvægt að Íslendingar sói ekki heitu vatni. "Það er mikilvægt að allir fari vel með heita vatnið. Þetta er auðlind sem við eigum að ganga vel um".

Ábyrgð

Ótrúlegt er hvernig veitufyrirtæki líta á hlutverk sitt. Þau eiga bara að standa sig og allur sá fjöldi sem vinnur þar. Ef skortur á heitu vatni er að verða vandamál í Reykjavík, er það þeim að kenna sem hefur yfirstjórn á þeim málum. Hver skyldi það nú vera, sem kannast aldrei við ábyrgð sína? Ég bara spyr.

 

Kuldakast í Kórahverfi