Samúræjabréf falla. IMF leiðin er ófær

Þá er það komið á hreint: Kröfuhöfum verður ekki mismunað og japönsk Samúræjabréf eru ógreidd á gjalddaga hjá Kaupþingi (56 ma. í dag). Þar með eru 10-15.000 milljarða skuldir bankanna á okkar ábyrgð og eignirnar ganga upp í heildarskuldina eins og í þrotabúi. Sparifjárreikningar hlutast þá í besta falli niður í prósentum, en peningamarkaðssjóðir hefðu nær ekkert úr að spila.

Þessi IMF leið er ófær, að ríkið taki ábyrgð á lánum bankanna eða öðrum skuldum yfirleitt.

Úr frétt Mbl.:

„Samkvæmt upplýsingum frá Kaupþingi þá verður ekki greitt af skuldabréfum bankans á meðan hann er enn til meðferðar hjá skilanefnd Fjármálaeftirlitsins. Ekki sé hægt að mismuna kröfuhöfum og greiða einum en ekki öðrum."

Skýring síðar dags: Ég las ekki Bloomberg fréttina fyrr en núna. Þar er rætt um $61 milljarðs skuldir bankanna og það að óvíst sé hvað ríkið muni gera í því.

Leiðrétt var „Jöklabréf“ í „Samúræjabréf“ (japönsk bréf samsvarandi Jöklabréfum). Full hraðsoðið hjá mér á hlaupum.

Vanskil af samúræjabréfum

Er gagnsæi Samfylkingar yfirleitt til?

Aðgerðir og upplýsingagjöf Samfylkingarráðherranna í bankahruninu geta varla talist í anda þess gagnsæis sem tönnlast er á. Í sögulegu bankahruni þá nást upphæðir og staðreyndir ekki úr Björgvini viðskiptaráðherra með töngum, þar sem viðmælendur og þar með þjóðin öll vaða því í villu og svíma. Af hverju birtir hann ekki tölulegar upplýsingar og gallharðar staðreyndir jafnóðum og tekist er á við þær? Eftir allt það sem á er gengið þá standa örfáir steinar eftir sem ábyggileg gögn. Af nógu er að taka, en byrjum á þessu:

• ·         Erlendar heildarskuldir bankanna
• ·         Áætluð heildarábyrgð ríkisins á þeim skuldum
• ·         Mat ríkisins á heildareignum bankanna
• ·         Áætluð ráðstöfun ríkisins á þeim eignum
• ·         Heildarskuldir Íslendinga erlendis

Á meðan þjóðin er í gjaldeyris- og fjölmiðlakrísu, þá svarar Björgvin svona spurningum með tali um heildarskoðun, nefndir, skýra sýn og öllum fínu orðunum og útlitinu sem hann var kosinn út á. Auðvitað eru til rammatölur um það hvaða upphæðir er um að ræða, en svo virðist sem verið sé að hlífa fólki við öllu gegnsæinu. Vandamálið er, að ef fólk fær að sjá tölurnar svartar á hvítu, þá hverfur stuðningur þess við aðgerðirnar. Hver myndi t.d. styðja þessa samninga ríkisins ef tölurnar væru eftirfarandi:

• ·         Erlendar heildarskuldir bankanna:        9.000.000.000.000 kr. (níu þús. ma.)
• ·         Áætluð heildarábyrgð ríkisins á þeim skuldum:  8.000.000.000.000 kr.
• ·         Mat ríkisins á heildareignum bankanna:  3 .000.000.000.000 kr.
• ·         Áætluð ráðstöfun ríkisins á þeim eignum: Sparifjáreigendur 2 þús. ma. en aðrir kröfuhafar 1 þús. ma.
• ·         Lántaka og ábyrgð til framtíðar: 5.000.000.000.000 kr.  (8 mínus 3).

·         Heildarskuldir Íslendinga erlendis: 12 föld „stærð hagkerfisins“.  Túlkun véfréttarstílsins segir þá 12x þjóðarframleiðsla eða 12x1300 ma. (árið 2007) = 15.600 milljarðar króna.

Ofangreindar tölur eru hreinar ágiskanir á það sem heyrist í fréttum. Gegnsæið er nefninlega ekki fyrir hendi. Ef ráðherra hefur ekki tölurnar, þá á hann ekki að fara að semja. Ergó, hann hefur tölurnar.

 

Þegar Davíð Oddson seðlabankastjóri sá tölurnar í heild sinni, þá fullyrti hann réttilega: „Við munum ekki borga þessar erlendu skuldir bankanna“.  Hinn kosturinn væri (geri ég ráð fyrir) ella að lýsa Ísland gjaldþrota, sem stendur ekki til. Ráðherra verður því að birta tölurnar og tala skýrt eins og endurskoðandi fyrir þingnefnd, ekki í glansmynd frambjóðandans.

 

Þegar rætt er um upphæðir erlendra skulda og eigna í íslenskum krónum, þá ber að hafa í huga að þær eru í gjaldeyri, en íslenska krónan er á fallanda fæti. Ef hún fellur um frekari 30% frá platgengi sínu í dag, þá eru þessar upphæðir um 30% hærri. þannig bætast t.d. 4.680 milljarðar við heildarskuldir okkar við slíka 30% gengisfellingu.

 

Það sér það hver manneskja sem skoðar einhverjar réttilega áætlaðar tölur í þessu sambandi (ef þær fást), að ekki er hægt að semja um ábyrgð ríkisins á skuldum bankanna. Kröfur erlendra banka halda áfram að rigna inn og haugurinn stækkar daglega. Krónubréf eru þegar fallin á gjalddaga. Ætli þau verði ekki flest gjaldfelld núna strax eða hafi verið gjaldfelld í síðustu viku? Jafnvel þótt allar skuldatölur að ofan væru helmingi lægri, þá er um að ræða hvílík ósköp að annað eins hefur ekki sést á hvern þegn ríkis, nokkurs staðar á jarðríki. Skuldir Weimar- lýðveldisins á mann í Þýskalandi (í Sterlingspundum talið) blikna í samanburði. En Samfylkingarfólk, krefjið ráðherra ykkar um alvöru gagnsæi, í krónum talið. Ekki koma upplýsingarnar frá forsætisráðherra, það eitt er víst.

Rússar vilja meiri upplýsingar

Nokkrar jákvæðar hliðar mótlætisins

• ·         Ísland fer ekki í Öryggisráð S.Þ.
• ·         Seðlabankinn lækkar stýrivexti
• ·         Kolefniskvóti verður líkast til lagður af
• ·         Reykjavíkurflugvöllur verður kyrr
• ·         Álver rís á Bakka
• ·         Bitruvirkjun verður líkleg
• ·         Stækkun Alcan álversins gæti átt sér stað
• ·         Blekkingarvefur bankanna var afhjúpaður
• ·         Gleymi ég einhverju?

Þó hefði ég nú glaður kosið að fórna öllu ofangreindu ef það hefði komið í veg fyrir bankahrunið, en lífið virkar víst ekki á þann hátt.

 

PS: Þetta minnir mig á þessa færslu

Segja Ísland hafi orðið fyrir auðmýkingu

Við neitum að borga

Við neitum að borga þúsundir milljarða króna vegna misgjörða annarra og mótmælum umboði ríkisstjórnarinnar til þess að skuldbinda ríkið um upphæðir langt umfram þjóðarframleiðslu. Þetta er óháð flokkspólítík eða stjórnmálastefnum, heldur réttur íslenskra þegna til öryggis, lífs og frelsis. Hver sú íslensk ríkisstjórn sem skrifar undir samþykki á yfirtöku hundraða eða þúsunda milljarða króna skulda í okkar nafni hefur farið út fyrir umboð sitt og ber að víkja. Samningana ber að ógilda, ef þeir hafa verið gerðir lagalega bindandi fyrir íslenska ríkið og þar með þegna þess.

Upphæðir þær sem íslenskir bankar og fyrirtæki á þeirra vegum skulduðu við hrun sitt eru af þeirri stærðargráðu að íslenskir skattgreiðendur geta ekki verið gerðir ábyrgir fyrir þeim. Lántaka ríkisins vegna yfirtöku ábyrgða virðist munu verða skilyrt íhlutunar Alþjóða gjaldeyrissjóðsins (IMF) , sem samþykkir ekki að erlendir lánveitendur bankanna fái lítið sem ekkert, á meðan  íslenskir sparifjáreigendur fái drýgsta hlutann af sinni fyrri eigu greiddan. Evrópusambandið styður sjónarmið IMF og segir Íslendinga verða að standa við alþjóðlegar skuldbindingar sínar. Því er okkur einungis nauðugur sá kostur að gangast ekki við ábyrgð á aðgerðum einkafyrirtækja, heldur standa vörð um bankainnistæður fólks innan íslenska ríkisins og bæta því  tjón sitt eftir ákvörðun Alþingis þar um.

Þvingunaraðgerðir erlendra ríkisstjórna eða ríkjasambanda til þess að láta Íslendinga samþykkja afarkosti sem enda með sölu auðlinda og afhendingu sjálfstæðis niðja okkar verða ekki liðnar. Við krefjumst þess að ríkisstjórn Íslands staðfesti þessi sjónarmið.

 

Ísland standi við alþjóðlegar skuldbindingar

Ástæður Rússalánsins

Hví vilja Rússar veita okkur lán?

• ·         Olíuleit á Drekasvæðinu
• ·         Orka fyrir framtíðarálver Rusal
• ·         Olíuflutningar á Atlantshafi
• ·         Hernaðaraðstaða á Atlantshafi
• ·         Bandamaður í Öryggisráð SÞ
• ·         Mótvægi við Norðmenn og Kana
•     Fjárfesting með góðri ávöxtun
• ·         Rússar vilja vera vinir smáþjóða
• ·         Amma Pútíns átti íslenskt teppi
• ·         Allt ofangreint?

Norðmenn fylgjast grannt með

Fljótt, fljótt, gjaldeyrir á 20% afslætti!

Nú er mikið kauptækifæri á gjaldeyri í skiptum fyrir Matador- íslenskar krónur. Handstýrt gengi er með gengisvísitölunni 175, sem er 20% undir síðasta markaðsgengi, vel áður en mykjan flaug í viftuna. Ljóst er að verið er að halda genginu niðri, eins og loki á suðupotti. Markaðsverð gjaldeyris hlýtur að verða vel hærra þegar eðlilegur gjaldeyrismarkaður opnast, sem verður innan skamms ef ég skil stjórmálamenn rétt. Það er deginum ljósara að eftirspurn eftir gjaldeyri á þessu verði er meiri en framboð, enda er óásættanleg áhætta í fjárfestingum í krónum.  Að mínu viti fer markaðurinn hátt yfir fyrri stöðu þegar hann verður frjáls, því að sú staða endurspeglaði stöðuna áður en vandræðin voru alveg ljós. Auk þess hefur Landsbankinn verið tekinn af hluthöfum, ríkið lækkað í lánsfjármati, jenið er sterkt og tiltrú heimsins á Íslandi og krónunni er í dýfu.

Ef losnar um krónusjóði í bönkum (eða leifum þeirra) er þá hugmynd fyrir einstaklinga eða fyrirtæki að leysa út úr þeim og kaupa sér gjaldeyrisseðla á þessu handstýrða framsóknargengi sem er í augnablikinu.  Hægt er t.d. að taka út daglegt hámark á VISA- kortinu í krónum og kaupa gjaldeyrisseðla, sem fara að verða af skornum skammti, eða voru það nú þegar í morgun, þegar ég gerði þetta (fékk ekki Evrur).  En ég mæli ekki með einu eða neinu, þetta eru bara hugleiðingar.

Ástæðan fyrir lágu handstýrðu gengi gæti helst verið sú að Seðlabankinn þarf á lágu gengi að halda fyrir ofur- gjaldeyrislánið sitt hjá Rússum, sem drógu staðfestinguna til baka, eflaust til þess að laga samningsaðstöðu sína, þar sem greiðsluhæfiseinkunn Íslands féll í millitíðinni og krefst þar með hærri vaxta og gjalda.

Seðlabankinn mun síðan láta í veðri vaka að um gamaldags inngrip geti orðið að ræða og því er flöktið mikið fyrst í stað eftir frelsið. Rétti tíminn til kaupa í örygginu er því núna.

En við almenningur, sem höfum kannski tapað í hlutabréfum en allavega í krónunum, áskilum okkur fullan rétt til þess að bjarga eigin skinni. Það er td. hægt með því að krefjast Evrubindingar launa núna á meðan gengið er lágt, eða fara bara niður í banka á gjaldeyrisútsöluna.

Gangi ykkur vel.

Gengi Bandaríkjadals 100 krónur

Gjaldeyrisskortur og handstýrt gengi ?

Gjaldeyrisskortur er framundan og stjórnmálamenn vilja handstýrt gengi, enda verður gengisfallið hrikalegt ella á þriðjudagsmorgun, ef opnað verður á bankastarfsemi þá. Jenið styrktist svo hraustlega gagnvart Evru ofl. á mánudag að Íslendingar og viðskiptamenn þeirra verða að gera upp krónubréf og vaxtamunarsamningana með Jenum, auk þess sem sárafáir treysta krónunni lengur.

Skuldir Íslendinga jukust hugsanlega um tvö til þrjú þúsund milljarða við þessi umskipti öll. Umsvif íslensku bankanna var 12- föld landsframleiðsla áðan samkvæmt forsætisráðherra. Það skil ég sem 12 x 1300 milljarða króna = 15.600 milljarðar króna. Eignir Íslendinga erlendis voru 8000 milljarða virði fyrir stuttu og hafa hækkað vegna gengisfallsins en eru á brunaútsölu vegna aðstæðnanna og aðgerða ríkisins. Kannski er virðið þá áfram 8000 miljarðar, en þá eru nettó- skuldir okkar um 7600 milljarðar (15,6-8 ma.). Eru það ekki 24 milljónir og um 3 milljónir af vaxtagreiðlum á ári á hvert mannsbarn? Reikni nú hver sem betur getur.

Það verða „Northern Rock“- raðir í bankana á morgun. Ég fer í röðuna og fer loks að eigin ráðum og kaupi meira af gjaldeyri í stað þess að horfa aðgerðalaus á Róm og krónuna brenna.

Verndum hagsmuni almennings

Vaxtamunarverslunin drapst

„The carry trade is dead“ er sagt núna. Japanska Jenið styrkist óðum, þar sem áhættan er í vestrinu og flóttinn er til Japans. Krónubréf og vaxtamunarsamningar hrynja inn og skuldir Íslendinga snarhækka, sem eru hvað drýgstar í Jenum á meðan verðbréfaeignirnar falla á mörkuðum í Evrópu, allt að 8% í morgun (en gengisfallið vegur þó eitthvað á móti því). Þetta er því ekki gæfulegur dagur til aðgerða, þar sem markaðurinn er alfarið á móti íslensku skuldurunum.

 

Nú vill enginn koma nálægt íslenskum jöklabréfum „með tíu feta staur“ eins og Kaninn segir.

Opið í kauphöllinni

Örþrifaráð og Matadorkrónur

„Aldrei grípa til örþrifaráða“, sagði pabbi mér forðum. Geir og Davíð hefðu betur þegið þau ráð áður en þeir stukku með okkur öll beint út í skuldafen Glitnis, í stað þess að fara að eins og aðrar Evrópuþjóðir núna, að tryggja sparifé landa sinna í þarlendum bönkum án þess að taka ábyrgð á ótakmörkuðum skuldum fjárhættuspilaranna, eins og gert var með Glitni.

Kaupþing verður að drífa sig að skipta upp starfseminni svo að fyrirtækið verði ekki sú áþján á landinu sem það er orðið með skuldabyrði sinni. Bretland fer líklega sömu leið og aðrir, að tryggja spariféð, en varla fyrir Kaupþing, sem laumar sér þá yfir til þeirra en er með 5000 punkta (50%) skuldatryggingarálag, þ.e. helming af nýju skuldabréfi! Á ekki að túlka það svo að helmingslíkur verði á því að um greiðslubrest verði að ræða á nýju láni á næstu fimm árum?  Hvað kostar þá núna að fá lán hjá þeim?

Nú var ég lafhræddur um að ríkisstjórnin og Seðlabankinn myndu bíta höfuðið af skömminni og hrúga enn frekari álögum á okkur þegnana vegna ófara bankanna, í stað þess að ríkið og við nytum staðfestu þess árin 1991-2006 til þess að greiða niður erlendar skuldir þar til að ríkið stóð ansi keikt og skuldlítið. Öll sú staðfesta rauk burt í einni svipan þegar þeir skrifuðu upp á risastóran gjalfdfallinn víxil Glitnis, sem dregur okkur í svaðið. Við vorum stolt af nokkurra hundraða milljarða greiðslum skulda, en horfum nú upp á þúsundir milljarða vegna Glitnis.

Síðan mátti vænta einhvers félagsmálapakka þar sem reynt yrði að halda í ríkandi há fasteignaverð en lán yrðu fryst og boðið upp á lága vexti á vaxtagreiðslurnar, en Geir segist ekki boða neitt núna, sem betur fer. Eða þá að lífeyrissjóðirnir verði píndir til þess að kaupa Matadorkrónur (IKR) til þess að lækka verðið á gjaldeyrinum fyrir bankana, sem vantar hann sárlega til þess að borga fyrir afborganir krónubréfanna. Þar með hverfa milljarðar frá lífeyrissjóðunum á örskotsstundu, enda fellur gengið þá trúlega áfram vegna mikillar eftirspurnar.

Jenið rís núna sterkt upp gagnvart Evru og dollar, sem flýtir frekari lokum vaxtamunarsamninganna og falli krónunnar. Þróunin erlendis yfir helgina hefur því gert stöðu krónunnar verri. Það er þá mjög erfitt að meta áhrif einhverra aðgerða stjórnvalda og Seðlabankans, ef þær verða.

Hver maður hugsar fyrir sig. Þeir sem ég þekki nota tækifærið og kaupa gjaldeyri, sérstaklega ef hann fæst á spottprís eftir helgi vegna aðgerða ríkis, Seðlabankans eða lífeyrissjóðanna. Við spilum nefninlega ekki Matador lengur.

 

 

Ekki þörf á aðgerðapakka

Örsaga: Barnæskan og Remingtoninn

Sumarið með Remingtoninn hefur verið með afbrigðum gott fyrir mig, 12 ára gamlan og til í allt. Þessi hálfsjálfvirki 22ja calibera, 18 skota riffill komst í mínar hendur eftir langan feril. Pabbi skaut rjúpur og hvaðeina með rifflinum síðan hann var ungur, síðan elsti bróðir minn Stefán, en Nóri bróðir fékk Remingtoninn þegar Stefán fékk sér Sako riffil með alvöru morðingjakíki.  Nóri átti góðar stundir með Remingtoninum, sérstaklega með fjörugum og þjóðþekktum vinum sínum þegar þeir opnuðu stóru stofugluggana heima í Skerjafirðinum upp á gátt og drituðu á mávana sem flugu hjá yfir fjörunni. Það var var flott, fyrst lætin og svo fallandi mávarnir eins og orrustuvélar í stríðinu!

En Nóri er orðinn ábyrgur háskólastrákur og fjölskyldufaðir, þannig að röðin kom að mér í vor að fá riffilinn þar sem ég vissi að gæsirnar í sveitinni höfðu gert Ragnar bónda hvíthærðan þegar þær nöguðu upp alla sandræktina, þannig að mér bar að fæla þær burt með valdi. Því hóf ég sumarið með því að stíga alvopnaður út úr DC-3 flugvélinni á Fagurhólsmýri, nákvæmlega eins og amerísku hermennirnir í seinni heimsstyrjöldinni að bjarga heiminum.

Sumarið leið og það var ekki fyrr en í ágúst sem mér tókst að nota riffilinn af viti í sveitinni. Skot voru af skornum skammti, þannig að ég fékk far með Rússajeppanum í kaupfélagið, þar sem allt var til, frá tékkneskum gúmmískóm upp í traktora, en ég vildi riffilskot. Aðeins fengust stutt og kraftlítil skot, en ég lét það duga, enda festust löngu skotin oft og svo kom maður 22 skotum í ef þau voru stutt. Þegar allir aðrir heimilismenn fóru til berja, klifraði ég upp á hæðina sem ég sá að gæsirnar flugu oftast yfir. Þar lagðist ég niður og beið. Fyrir mér var þetta eitt mikilvægasta loftvarnabyssuhreiðrið í seinni heimsstyrjöld og stórir hópar sprengjuvéla flugu yfir í árásum sínum. Loks birtust þær, um fimmtán saman í hópi! Ég beið þar til þær voru komnar alveg að hæðinni og lét skotunum síðan rigna á þær. Sumar kipptust við þegar skot fór í vænginn, en héldu ótrauðar áfram. Ein fékk skot í búkinn og féll aðeins niður úr hópnum. Þá miðaði ég að stýriklefanum og skaut oft, en hún slapp með skotin þjótandi við höfuð sitt. Þetta var æðislegt! Þótt gæsirnar hafi sloppið, þá var þessi stund rosaleg.

Nú byrjar  skólinn  á morgun og spennan er í hámarki. Hagaskóli er framundan og barnaskólinn að baki. Barna þetta og barna hitt, ég er ekkert barn í nunnuskóla lengur! Hagskælingur skal það vera. Mér tókst að safna góðum lubba á hausinn í sumar, þannig að ég er bara orðinn þokkalega töff. Allt barnadótið fór úr herberginu. En hvað átti ég að gera við öll stóru plast-mannamódelin inni í glerskápnum? Ég vandaði mig í sex ár við það að líma þau saman og mála allt nákvæmlega í mörgum lögum, niður í hvern augastein með eins-hárs bursta. Á kvöldin sofnaði ég gjarnan við endurskinið frá sjálflýsandi höfðum Frankenstein og Drakúla. En áðan fékk ég þessa rokna-hugmynd. Öll módelin fóru á hólinn út í garði. Ég var Vic Morrow í Combat- þáttunum í Kananum, staddur í Normandí  í stríðinu. Ég skreið á maganum með riffilinn í áttina að körlunum, sem bar við himinn með sjóinn að baki. Ég dró skotpinnann til baka á Remingtoninum og miðaði á einn hausinn. Bang, hann splundraðist!  Lone Ranger prjónaði á hestinum með indíánann Tonto sér við hlið. Þeir tættust upp í kúlnaregni. Drakúla sprakk, svo Frankenstein og allir hinir. Allt í einu er ekkert eftir af barnæskunni. Ég er hreinsaður.

„Hvaða læti eru  þetta, er komið stríð?“ kallar smiður í húsinu við hliðina til mín. „Bara þorskastríð,“ svara ég, hrikalega fyndinn.