Hverfandi kostnaðarvitund hjá borginni

Dagur borgarstjóri fer í heimsreisu við þriðja mann til Seoul í S- Kóreu vegna heims- hlýnunar og umhverfis- mála á meðan klóakið er látið flæða lítthindrað í Skerjaförðinn mánuðum saman. Sóleyju Tómasdóttur, formanni Bílanefndar, finnst bráðnauðsynlegt að fara með 7-8 manns frá Bílastæðasjóði til San Fransisco í Bandaríkjunum, þar sem aðrar nefndir á vegum borgarinnar hafa farið í sambærilegar ferðir. „Við erum hluti af alþjóðasamfélagi“ segir Sóley til réttlætingar.

100% hækkun borgar brúsann

Vinstri meirihlutinn í Reykjavík fækkar bílastæðum og tvöfaldar sektargjöldin, sem eru gjarnan 5000-10.000 krónur. Hver er réttlæting aðgerðanna og hvert fer peningurinn? Hann fer t.d. í þessa 13.500 km. ferð þar sem flugið á mann er um 150.000 kr., gisting í 5 daga um 100.000kr og annar kostnaður amk. 50.000 kr. Því er kostnaður amk. um 2,4 milljónir en líklega vel hærri en það. En stúdentinn úr Grafarvogi sem finnur ekki stæði við Háskóla Íslands þar sem búið er að helminga fjölda þeirra, svo að hann leggur upp á gras getur huggað sig við það að andvirði sektar hans og hundraða annarra aðþrengdra borgarbúa fer í að „hrista hópinn saman“ hjá Bílastæðasjóði í sólinni við Kyrrahafið.

Aðhaldið horfið?

Hvenær var það sem kostnaðarvitund borgaryfirvalda hreinlega hvarf? Borgararnir sameinast um að ráða fólk til þess að sjá um sameiginlega þætti eins og löggæslu, menntun, orkudreifingu, heilsugæslu og sum menningarmál. En einhvers staðar á leiðinni frátengdust yfirvöld uppruna sínum og þessi stærsti vinnuveitandi landsins er orðinn að svartri holu sem sogar til sín fé en drottnar yfir daglegu lífi fólksins sem borgar launin þeirra. Þessi óheillakúrfa fór í veldisaukningu á Gnarr- tímanum sem fóstraði Dag & Co., en þau fara nú með himinskautum á kostnað okkar hinna, sem vonuðu að kostnaði yrði haldið í lágmarki við það sem nauðsynlegt teldist.

Sprungið kerfi

Flest kerfi þenjast út þar til þau springa með hvelli. Þessi Reykjavíkur- blaðra er orðin ansi þunn og útþanin. Hver á títuprjón?

Einn maður, eitt atkvæði

Árni Páll vann formannssætið með einu atkvæði umfram keppinautinn. Það er nokkuð kaldhæðnislegt að eitt atkvæði nái að koma honum áfram, því að Árni er með ESB- arminn, en þar eru um 375 milljón manns sem kjósa fulltrúa til Evrópuþingsins. Þar fyndi íslenska atkvæðið virkilega til sín, þar sem allir eru jafnir í ESB!

Veikt umboð

Svona veikt umboð Samfylkingar til Árna Páls bendir til þess að hann verði að huga að vinstri armi flokksins ef hann á að koma málum sínum í gegn. ESB- miðjusinnar eiga því ekki öruggt skjól í Samfylkingunni. Sannarlega fækkar þeim í Sjálfstæðisflokknum, þar sem um 6 slíkir mættu á síðasta ESB- fund í Valhöll. Framsókn fóstrar þá ekki, þannig að tími er til að Þorsteinn Pálsson hætti að kalla sig Sjálfstæðismann og stofni drauma- ESB-flokkinn, sem yrði einu atkvæði til hægri við miðju.

Eitt atkvæði kemst víst ansi langt í ESB- kratapólitík!

 

Sigríður í raun sigurvegarinn

Sjálfstæðið og sólmyrkvarnir

Loksins tók ríkisstjórnin af skarið með ESB- umsóknina eftir nær tveggja ára umhugsun. Ég hafði raunar búist við þessu núna þar sem nokkuð sérstök fylgni kom í ljós á milli sólmyrkva og þess hvernig þjóðin skilgreinir sjálfstæði sitt.

Vér mótmælum allir!

Í lok júlí árið 1851 átti þjóðfundurinn sér stað ásamt sólmyrkva. Jóni Sigurðssyni og félögum tókst þar að forða þjóðinni frá innlimun í danska ríkið. En sumarið 1954 (25/5) var gerður samningur við Bandaríkin um veru varnarliðsins á Íslandi, þar sem BNA hafði áður gert ríkar kröfur en var sett undir verulegar takmarkanir þá. Sá sólmyrkvi varð 30/6 1954.

Í júlí árið 2009 vó Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. að sjálfstæðinu með umsókn um inngöngu í Evrópusambandið. Sólmyrkvinn þá var mest úti í löndum enda virkaði hann ekki sem skyldi. 

Næst verður síðan almyrkvi í Reykjavík eftir 11 ár. Við pössum þá upp á sjálfstæðið þá!

Sá mesti í 61 ár

Sjálfstæði og sólmyrkvar

Loksins tók ríkisstjórnin af skarið með ESB- umsóknina eftir nær tveggja ára umhugsun. Ég hafði raunar búist við þessu núna þar sem nokkuð sérstök fylgni kom í ljós á milli sólmyrkva og þess hvernig þjóðin skilgreinir sjálfstæði sitt.

Vér mótmælum allir!

Í lok júlí árið 1851 átti Þjóðfundurinn sér stað ásamt sólmyrkva. Jón Sigurðssyni og félögum tókst þar að forða þjóðinni frá innlimun í danska ríkið. En sumarið 1954 (25/5) var gerður samningur við Bandaríkin um veru varnarliðsins á Íslandi, þar sem BNA hafði áður gert ríkar kröfur en var sett undir verulegar takmarkanir þá. Sá sólmyrkvi varð 30/6 1954.

Í júlí árið 2009 vó Jóhanna Sigurðardóttir og Steingrímur J. að sjálfstæðinu með umsókn um inngöngu í Evrópusambandið. Sólmyrkvinn þá var mest úti í löndum enda má segja að hann hafi ekki virkað sem skyldi hér! 

Næst verður síðan almyrkvi í Reykjavík eftir 11 ár. Við pössum þá upp á sjálfstæðið þá!

 

 

Ísland ekki lengur umsóknarríki

Þá er bara Schengen eftir

Bjarni Benediktsson og ríkisstjórnin stóðu sig með prýði núna til varnar sjálfstæðinu gegn aðild að ESB. Annað mál er þó eftir, sem enn á sér áhrifamikla stuðningsaðila, en það er aðild Íslands að Schengen- landamærunum. Vandræðin sem af því hljótast eru veruleg, en vinda stöðugt upp á sig þegar ESB sígur á ógæfuhliðina, Arabíska vorið snýst í harðasta vetur og landflutningar vígamanna inn í Evrópusambandið eru daglegt brauð. 

Fylgismenn Schengen hér á landi segja þetta misskilning að við náum ekki að stjórna landamærum okkar almennilega vegna Schengen, en það er enginn misskilningur að 100.000 manns fóru óskráðir inn í ESB um Miðjarðarhafið í fyrra, aðallega frá stríðshrjáðri Afríku og frá Sýrlandi.

Við sofum ella fljótandi að feigðarósi í þessu, styrkjum frekar heimavarnir, styðjum lögreglu og landhelgisgæslu hér heima, þannig að varðskipin okkar nýtist hér en ekki við stuðning á glæpastarfsemi með innflutning flóttamanna.

En ríkisstjórninni þakka ég vel unnið verk.

 

„Ekki kúvending á utanríkisstefnu“

Kem af fjöllum, afla upplýsinga

Borgarstjóri Samfylkingarinnar sendi mér póst í dag þar sem segir vegna fjármögnunar moskunnar: Af fyrstu viðbrögðum að dæma komu allir af fjöllum en ég hef beðið mannréttinda- skrifstofu borgarinnar og borgarritara að afla upplýsinga um málið. Eftir allt sem á hefur gengið vegna moskunnar, þá hefur semsagt hvorki Dagur eða nokkur í kerfinu sem hann stjórnar, stærsta atvinnurekanda á Íslandi, nokkurn grun um það að eitt alræmdasta karlaveldi jarðar borgi fyrir þessa mosku, sem fær lóð á besta stað gefins frá okkur.

Hver á að fást til þess að trúa því að hann væri svo grunlaus? Það útskýrir þá afstöðu þessa Samfylkingarmanns, sem myndi annars ekki fóstra kvennakúgun höfuðvígis Íslamtrúar nema vegna vanþekkingar og grunleysis.

Níðst er á þeim flokkum og persónum sem benda á þessar augljósu staðreyndir, en Samfylkingin heldur áfram að vera baráttuflokkurinn fyrir innflutningi og dreifingu Islamstrúar á Íslandi, sem grefur undan kvenréttinda- og mannréttindabaráttu síðastliðinna áratuga.

Mikilvægt að upplýsa moskumálið