Vandræði breytast í krísu

Nú reynir á Plan B hjá Veitum vegna heita vatnsins, sem þegar var í lágri stöðu vegna vandræðagangs, áður en óhappið átti sér stað. Afleiðingarnar eru því líkega verri en ella hefði orðið.

Þetta minnir á þá staðreynd, að flest flugslys verða vegna þess að viðvarandi slakt ástand er látið halda áfram, en síðan kemur óhapp sem verður að slysi fyrir vikið.

Hvert fer arðurinn?

Veitum er ekki vorkunn að standa í þessu núna. Viss heppni er að frostið skuli vera vægt. Hugurinn leitar til þess, hvert hagnaður af rekstri hitaveitu í Reykjavík hefur farið og þess til hvaða ráðstafana hefur verið gripið í varúðarskyni. Skiptir máli að tönkunum í Öskjuhlíð var breytt í ýmiss söfn? Var fjárfest í nægum dælustöðvum til þess að mæta aukinni notkun, uppbyggingu og þrýstingsfalli? Mig grunar ekki og að Dagur & Co hafi notað hagnaðinn í að fegra óendanlega skuldasöfnun þeirra í Reykjavíkurborg. 

En sjáum til hver sannleikurinn er um hvíta sykurinn.

Heitavatnslaust í Vesturbænum

Hitaveitan situr á hakanum

Veitukerfin gefa sig hvert af öðru þessa dagana. Landsvirkjun safnar peningum fyrir pólitíkusa, en Landsnet er svelt af framkvæmdafé, þannig að afhendingaröryggi rafmagns er verulega skert þegar á reynir. Hér í Reykjavík er ekki aðeins óreiða á götum ofanjarðar, heldur er hitaveitan (Veitur) orðin afspyrnuslöpp. Þar á bæ virðist fólk ekki gera ráð fyrir þeim vexti sem var spáð fyrir löngu síðan, eða því að frostakaflar komi að vetri.

Slappleiki

Þegar hausta tók, þá varð ég að gæta þess að fara í sturtu fyrir klukkan sjö á morgnana hér í Skerjafirði, til þess að fá almennilegan kraft í hana áður en flestir færu í gang, eins og á litlu hóteli á Spáni. En nú er svo komið að þrýstingur heita vatnsins er alltaf lágur, raunar svo að bílskúrinn helst rétt frostfrír eftir að kólnaði að ráði. Það er víst ekkert miðað við Kórahverfið, þar sem heilu íbúðirnar kólna niður svo að óvært er þar inni.

Undarleg svör

Svar Veitna við þessari vanhæfni er mikil notkun. M.a. sé eilífðarmál að halda kerfinu við og stækka það.  Mikil uppbygging, þétting byggðar og hótelbyggingar noti ansi mikið. Tvær nýjar dælustöðvar (sem Veitur eiga í vandræðum með) séu liðir í að auka getu kerfisins. Upplýsingafulltrúi Veitna lýkur svo þessum skýringum með því að segja mikilvægt að Íslendingar sói ekki heitu vatni. "Það er mikilvægt að allir fari vel með heita vatnið. Þetta er auðlind sem við eigum að ganga vel um".

Ábyrgð

Ótrúlegt er hvernig veitufyrirtæki líta á hlutverk sitt. Þau eiga bara að standa sig og allur sá fjöldi sem vinnur þar. Ef skortur á heitu vatni er að verða vandamál í Reykjavík, er það þeim að kenna sem hefur yfirstjórn á þeim málum. Hver skyldi það nú vera, sem kannast aldrei við ábyrgð sína? Ég bara spyr.

 

Kuldakast í Kórahverfi

Hagkvæmast að bæta flugvöllinn

280 milljarðar króna er á við heila götu af Landspítulum, en vinstri meirihlutinn vill moka þeirri framtíðarskuld í gerð flugvallar í Hvassahrauni. Ómar Ragnarsson hefur réttilega barist fyrir því í langan tíma að lengja austur- vestur brautina á Reykjavíkur- flugvelli út í sjó fram, sem er tiltölulega einföld og ódýr aðgerð, miðað við flest annað. Réttast er að sammælast um þá ráðstöfun og að gera Egilstaðaflugvöll (eða Akureyri) að góðum alþjóðlegum varaflugvelli til framtíðar, þá eru þau samgöngu- og öryggismál í góðum gír áfram.

Lóðagræðgin

Dagur & Co í Reykjavíkurborg geta ekki látið eins og þau hafi umboð til þess að eyða tekjum næstu kynslóðar í gæluverkefni þeirra, að færa tekjustofna borgarinnar til annarra sveitarfélaga á silfurfati. Lóðagræðgistefna þeirra er nær gjaldþrota, enda er kostnaður hvers fermetra þá orðinn slíkur, að einungis blokk (illseljanlegra) lúxusíbúða getur borgað hann. Auk þess ætla þau að fylla alveg upp í fallega vík Skerjafjarðar í græðginni að taka völlinn í burtu. Nú er mál að linni.

Hvassahraun ekki arðbært

Milljarðamoksturinn heldur áfram

Orðatiltækið að vinna út í eitt hefur fengið nýja merkingu á höfuðborgarsvæðinu núorðið, þar sem langflestir vinna og borga skatta sem fara í eitt prósent fjöldans. Það á sérstaklega við um hjólreiðaáráttu vinstri meirihlutans í borginni. Mörg þúsund milljónir króna fara núna í aðgerðir til reiðhjólaaksturs sem bætir kannski við einu prósentustigi í þann fararmáta, á meðan þeim fjölgar sem stíga aldrei á reiðhjól. Mest fer þó í þann flokk frá gangandi vegfarendum, sem ákveða að stíga á hjól í staðinn. Bílaflotinn eykst og heldur sínu hlutfalli, eyðslugrennri og öruggari en áður, en ferðatíminn eykst vegna þess að samgönguféð fer í annað. 

En verst af öllu er að vinna út í ekki neitt, en það er blóðpeningurinn sem fer í úrelta ferðamátann strætó, sem heldur sér í sínum fjórum prósentum, þrátt fyrir óendanlega sóun í það ginnungagap á síðustu árum. Ekkert bendir til þess að höfuðborgarbúar sem heild vilji breyta samgöngumáta sínum og er það vel. Fróðlegt er að rýna í niðurstöður Gallup- kannanna um ferðavenjur fyrir sveitarfélögin, en þar sést vel hve miðbærinn er ólíkur hinum ýmsu hverfum og bæjarfélögum. Dagur & Co halda umræðunni um miðbæ Reykjavíkur, en langflestir ferðast um hin ýmsu hverfi borgarinnar og nágrennis. Raddir þess fólks þurfa að heyrast.

Ef við tökum Grafarvog og Grafarholt sem dæmi, þá ferðust 80% fólksins á einkabíl árið 2017, sem er aukning um 3 prósentustig frá 2014. Fótgangandi fækkaði um eitt prósentustig (í 11%) frá 2014 könnuninni, en hjólandi fjölgaði um eitt á móti (í 4%). Strætófarþegum fækkaði um þriðjung, niður í 4%, sem virðist vera lögmálsprósenta strætóflutninga. 

Strætóaðgerðina Borgarlínu og milljarða í reiðhjólaferðir verður að endurskoða og færa aðgerðirnar í göturnar sjálfar, þar sem allir bílar þurfa að komast um á greiðan hátt. Vinnum og borgum í þjónustu fyrir þorra manna, ekki sítalandi elítuna sem eyðir peningum okkar æ meir út í andrúmsloftið.

Hlutfall hjólandi jókst um 1%

ESB/EES- sinnar kátir hér og í Bretlandi

Nýleg herfræði ESB- sinna á Íslandi borgaði sig sannarlega, að umvefja EES- samninginn sérstakri ástúð, þegar sýnt var að ESB- umsókn yrði ekki á dagskrá í bráð. Þriðji Orkupakkinn í höfn, Vinstri græn og Sjálfstæðisflokkur sammála um að regluveldi Brussels sé eftirsóknarvert og Viðreisn / Samfylking dansandi á gröf sjálfstæðisins.

Á sama tíma vill líka svo til að ESB- sinnum Bretlands tókst að knésetja Boris Johnson forsætisráðherra í einbeittri sókn hans til sjálfstæðstæðis landsins þann 31. október nk., út úr ESB.

ESB klýfur

Evrópusamband krata, sem hefur tekist að kljúfa í tvennt flesta stjórnmálaflokka vestrænna landa, heldur áfram köngulóarvefs- stefnunni, að líma þjóðríkin föst í regluveldi sem verður ekki undið ofan af. Reynslan er ægileg, en ábati kerfissinna í samtökum, ráðuneytum og ríkisfyrirtækjum er framar vilja þjóðanna, sem um frjálst höfuð vilja strjúka.

Hægri kraftur

Skiljanlegt að flokkar með skýra hægri stefnu vinna á í flestum ríkjum Evrópu. En betur má ef duga skal.

 

Stjórnin undir í Brexit-atkvæðagreiðslu

Verstir þegar mest á reynir

ESB íhugar viðskiptaþvinganir á Ísland vegna makrílveiða okkar. Valdi verði beitt, þrátt fyrir að réttur Íslendinga til veiðanna sé augljós hverjum þeim, sem skoðar tölurnar. Valdi ESB verður ekki beitt gegn Rússum, heldur fórnarlambinu, Íslandi, sem þjáist af viðskiptaþvingunum gegn Rússum, en ESB atti Íslendingum einmitt út í það fen að samþykkja þær.

Sárin sleikt

Ekki nóg með það að Ísland sleiki sárin eftir þær ESB- stýrðu aðgerðir, sem rústuðu markaðssetningu okkar á makríl til manneldis, þá ætlar þessi Evrópukrataklíka að láta Ísland fá smánarhlut í makrílveiðinni, sem miðast við veiðar ESB í gamla daga, þegar makríllinn var ekki hér við land. Nú étur hann milljón tonn í íslenskri landhelgi, en það er víst ekki nóg til þess að við megum veiða réttlátan hluta heildarinnar. 

Uppgjörin framundan

Utanríkisráðuneytið þarf að gera sér grein fyrir því, að brátt sverfur til stáls við ESB vegna þessa mála og fjölda annarra, eins og í uppgjöri ESB við Bretland. Eftirgjöfinni sem tíðkast í ráðuneytinu og kristallast í Orkupakkamálinu verður að linna, svo að Ísland megi um frjálst höfuð strjúka, við óumflýjanlegt hrun hugmyndafræði Evrópusambandsins.

 

Ræða viðskiptaþvinganir

Alvara á hæsta stigi

Fimm börn með E-kólí eitrun frá einu svæði hlýtur að teljast grafalvarlegt og hvað þá nú, þegar þau eru orðin tíu talsins eftir amk. 8 daga frá fyrsta smiti. Þegar svona gerist, t.d. í Bretlandi er bókstaflega öllu snúið við og teymi sett í að þrengja að uppruna vandræðanna. Sameiginlegi þátturinn hlýtur að fara að skýrast, enda á leitin að fara eftir alvöru málsins.

Óþægindi víkja fyrir nauðsyn 

Hugsunin um það, hvaða óþægindi eða álitshnekki leitin að smitinu skapar fyrir einhverja aðila má aldrei vega það þungt, að enn fleiri börn nái að smitast vegna frekari tafa. Setja þarf sérstakan kraft í það að þrengja þetta niður nú þegar. Hér þarf verulega ákveðni heilbrigðisyfirvalda, þar sem skaðinn getur orðið varanlegur fyrir viðkomandi.

Tíu börn smituð af E.coli

86% fleiri vilja flugvöllinn í friði

Ný könnun Zenter fyrir Fréttablaðið sýnir afgerandi stuðning fólks við áframhaldandi starfsemi Reykjavíkurflugvallar. Af þeim sem tóku afstöðu eru 65,1% andvígir "flutningi" hans en 34,9% með því að hann fari. Því eru rúm 86% fleiri hlynntir veru flugvallarins en þeir sem vilja leggja hann niður. 

Skýrum niðurstöðum snúið við

Halda mætti að erfitt sé að snúa út úr þessum einföldu niðurstöðum. Þó tekst Fréttablaðinu það í dag með dæmigerðri falsfrétt á forsíðu blaðsins, þar sem skífurit sýnir gagnstæða niðurstöðu. Síðan er talað við Gísla Martein um furðukenningar hans um skipulagsmál og hann nefnir að yngsti hópurinn vilji völlinn burt, þegar raunin er að þeim einum sem hópi er alveg sama: innan skekkjumarka, þriðjungur með, um þriðjungur á móti og sá síðasti er hlutlaus.

Fólk vill ekki völlinn burt

Þrátt fyrir að þessi stuðningur við veru Reykjavíkurflugvallar sé ítrekaður í hverri könnuninni af annarri árum saman er tíma og peningum okkar sóað án afláts í rannsóknir og eilífðarumræður, í stað þess að laga aðalskipulag Reykjavíkur strax að þeirri staðreynd að völlurinn er kominn til þess að vera, sama hvað Samfylkingarfólki í miðbænum finnst um það.

 

Stjórnin sveik kjósendur sína

Hví fóstrar ríkisstjórnin andstæðinga sína, en svíkur vilja kjósenda sinna í orkupakkamálinu, sem viðhorfskönnun MMR í byrjun maí sýnir skýra andstöðu þeirra við málið?

Kjósendur VG og Framsóknarflokksins standa amk. tveir á móti einum gegn samþykkt Þriðju orkutilskipunar ESB. Kjósendur Sjálfstæðisflokksins eru að sama skapi 90% fleiri á móti heldur en fylgjandi orkupakkanum.

Samfylkingarnar, Samfylking og Viðreisn fylgja ESB- orkupakkanum alla leið til Brussel: Kjósendur Samfylkingar yfir 4 á móti einum og Viðreisnar 2,5 á móti einum. Meira afgerandi getur það varla verið. Því er óskiljanlegt af hverju ríkisstjórnin fóstrar þessa nöðru við brjóst sér eins og Róm gerði forðum.

Hver og einn kjósandi Miðflokksins (100%) stendur gegn Orkupakkanum skv. þessum niðurstöðum MMR.

Sjálfstæðisflokkurinn hunsaði ekki aðeins vilja kjósenda sinna, heldur réðst að grasrót sinni með offorsi, á meðan formaðurinn dró sig algerlega úr þeim bardaga vegna fyrri yfirlýsinga um andstöðu við orkupakkann. Þar að auki er látið eins og aldur kjósendanna hafi einhvert með þetta að gera, en svo er ekki: jafnvel niðurstaðan yfir allt (þmt. Samfó- flokkarnir) er sú að 18-29 ára eru 47% fleiri á móti Orkupakkanum en fylgjandi honum.

Ef stjórnarflokkarnir eru ákveðnir í að fylgja þessu Hara-Kiri áfram allt til loka, þá verða þeir að horfast í augu við afleiðingar þess. En undirliggjandi ástæða þessarar aðgerðar er flestum hulin og lýsi ég hér með eftir henni.

 

 

 

 

Menn hafi hugsað sinn gang

80% nær aldrei með Strætó

80/20 reglan sannast ærlega með Strætó. 80% fólks ferðast nær aldrei með þeim, en borgar ærlega fyrir þau 20% sem nota Strætó eitthvað, og sérstaklega fyrir 3% elítuna sem notar strætó daglega.

Áætlun sem hrundi algerlega

Átakið mikla frá árinu 2011, að efla almenningssamgöngur á höfuðborgarsvæðinu með því að sleppa vegaframkvæmdum en moka þúsund milljón krónum á ári í Strætó til þess að þrefalda notkunina hefur gersamlega brugðist. Enginn finnst þó ábyrgur fyrir þessu risaklúðri, heldur stefna sömu aðilar í tíu sinnum meiri sóun í Strætó með nýju nafni, Borgarlínunni. 

Þrengt að bílnum

Íslendingar vilja ferðast með bílum, enda eru um 80% ferða farnar með þeim daglega, en 3% með Strætó. Bílaeign snarjókst nýverið með bættum hagvexti og fólk vill nota þessa bíla, þrátt fyrir alræðisaðgerðir meirihluta Reykjavíkurborgar með sína úreltu austantjalds- samgönguhætti. Dagur & Co hunsar gersamlega þá hröðu þróun sem á sér stað með t.d. Uber og Lyft, eða auknu bílaeignina og ferðamáta túristanna, sem leigja bíla af bílaleigum. Ráðandi aðilar virðast halda að rafmagnsbílar noti ekki vegi eins og aðrir bílar. 

Lagið vegina, ekki stífla þá!

Staðreynirnar öskra á mann: lagið umferðina með bættum vegum og bílastæðum. Fækkið ekki akreinum fyrir Borgarlínu. Hugsið um fleiri en Strætó- elítuna. Ekki er umhverfisvænt að aka hálftómum risatrukkum hring eftir hring allan daginn. Eitt að lokum, hættið að sóa peningunum okkar.

Hlutfall Strætó hefur lítið breyst

Æpandi þögn Katrínar og VG

Nú þegar styrja Skota lýsir yfir neyðarástandi í heiminum vegna hlutfalls koltvísýrings í loftinu, er VG- forsætisráðherra Íslands fljót að brenna til fundar í flugvél til Skotlands. Á meðan er þögn Katrínar og flokks hennar, Vinstri grænna, um Þriðju orkutilskipun ESB orðin æpandi.

Kænska

Stjórnviska Katrínar Jakobsdóttur er ómæld, að beita forystu Sjálfstæðisflokksins eins og ótjóðruðum bolabít í baráttu fyrir innleiðingu Orkupakkans, sem Katrín veit að er verulega óvinsæl í hennar eigin flokki, Vinstri grænum. Sá flokkur segir ekki múkk um málið, þótt hann vilji hramm ríkisins sem sterkastan og teljast úr hófi umhverfisvænn. 

Þarf ekki að grafa

Hver er meginástæðan fyrir þessari grafarþögn? Kannski er það stjórnkænska að láta Sjálfstæðisflokkinn grafa sína eigin gröf með þessu máli svo að eftirleikurinn verði auðveldari. Svei mér þá.

Katrín fundar með Sturgeon

Nú genguð þið of langt!

Langlundargeð hins almenna Sjálfstæðismanns, sem heldur enn að Landsfundur endurspegli ríkjandi skoðanir innan flokksins er nú þrotið. Vitað var að varaformaðurinn aðhylltist Brusselska hætti eins og löng hefð er fyrir í því embætti.

Krosstrén svigna

En nú kastar tólfunum, þegar Guðlaugur Þór utanríkisráðherra, sverð Íslands og skjöldur, gengur fyrir þingmannaliðinu í sérstakri herferð gegn grunnskoðunum sem Sjálfstæðisflokkurinn byggir á. Allar leiðir liggja til Rómar (-sáttmálans) og við "einangrunarsinnar" setjum EES- samninginn í hættu, með því að samþykkja ekki nýjan viðauka við hann. Síðan hvenær hefur það talist réttir viðskiptahættir? Að fylgja milliríkjasamningi í áratugi í góðri trú, en að honum sé hætt þegar mótaðilinn krefst þess að nýr verulega íþyngjandi viðauki verði samþykktur, annars fari allt í bál og brand!

Traustið brást

Þessi nýja Orkupakka- herferð virðist til þjónkunar ESB- hluta flokksins sem enn var eftir við hreinsunina yfir í ESB- Viðreisn. ESB- hópurinn sá að Sjálfstæðisflokkurinn myndi ekki samþykkja aðild að ánauðinni og færði því áherslur sínar alfarið yfir á EES- samninginn, með fjölgun í Brussel "til þess að hafa áhrif " á lagasetninguna o.s.frv., þar eð Alþingi var hvort eð er orðið valdalaust að þeirra mati. Fjöldinn í flokknum hefur horft áhyggjufullur á þessa þróun, en horfir nú upp á þetta sem orðinn hlut. 

Yfir strikið

En þegar forysta flokksins lýsir talsmönnum sínum nokkurn veginn sem einangrunarsinnum og talar þess í stað um "skjaldborg" um erlenda samvinnu, þá er amk. mér öllum lokið. Þá get ég ekki annað en rifjað upp bardaga okkar gegn flokksforystunni í Icesave, því að samlíkingin er alger. Þar gengu ráðandi öflin fram í skjaldborg sinni gegn flokksmönnum og þjóðinni að til skammar reyndist og þurfti að lokum rammkommúnískan Forseta Íslands til þess að skera okkur niður úr þeirri snöru, þökk sé honum.

Enginn til bjargar

Núverandi forseti mun ekki hrófla við þessu fullveldisafsali, það er ljóst, hvorki lagalega né er það vilji hans. Þriðja orkutilskipun ESB verður stimpluð af Alþingi sem lög á Íslandi af því að helstu hliðverðirnir kusu að ganga í lið með andstæðingunum og gleyma því hverjir kusu þá. Því miður svíður fleiri en þau sem undir míga í þetta skiptið, okkur öll!

 

Varaði við „erlendri einangrunarhyggju“

Suðaustan þvæla

Frá ESB í Brussel berst reglulega tormelt þvæla, með orðalagi og tilvísunum vísvitandi í hring, sem aldrei yrði samþykkt sem lög á Íslandi ef skýrt væri að orðum kveðið. Þessi texti ESB- tilskipunar yrði t.d. aldrei samþykktur hér:

1.gr. ESB fer með yfirstjórn orkumála á ESB/EES- svæðinu í gegn um stofnanir sínar. 2. gr. Orkuverð á EES/ESB svæðinu öllu skal vera samræmt og refsingum beitt ef því er ekki fylgt. 3.gr. Dómstólar ESB/EES hafa úrskurðarvaldið í orkumálefnum svæðisins. 

Ofangreindur texti kemst ekki á blað í ESB af því að hann er skýr og afdráttarlaus. Þess í stað er Ragnar Reykás fenginn í að semja texta sem segir það sama, en þvælir málefninu svo algerlega að öruggt er að Pírati á Alþingi eigi aldrei möguleika á því að skilja efnið, jafnvel þótt hann læsi það til enda.

Samþykkt og upptaka Þriðju orkutilskipunar ESB á Alþingi opnar greiða leið að auðlind okkar með hreinum þvælingi.

 

Vill vísa orkupakkanum til þjóðarinnar

Hver samþykktur hælisleitandi kostar okkur amk. 10 m.kr.

Nú þegar hver einasti íslenskur pólitíkus keppist við að vera "betri" en sá næsti í málefnum hælisleitenda, rýkur beini kostnaðurinn vegna þeirra upp og fjöldinn þar með, eins og hjá Merkel 2015 á sterum. Þrír milljarðar króna á ári hrökkva skammt og nú bætast þá tveir við (40% aukning) af því að fleiri t.d. afgönskum eða íröskum karlmönnum dettur í hug að bæta sinn hag með því að komast hingað, sem leið inn í draumalandið ESB. 

Takmarka streymið

Skýrasta leiðin til þess að spara þjóðinni leiðindi og milljarða króna er að segja okkur úr Schengen og gefa það skýrt út á hvaða forsendum hælisumsóknir verði samþykktar, áður en fólk leggur í flug til landsins. Á skal að ósi stemma, enda er flæðið í dag ekki á okkar forsendum, heldur einhverra af 7,5 milljarða íbúa jarðar. 

En það má víst ekki minnast á þetta viðkvæmasta allra mála. Fólk telur sig vera að samþykkja sýrlenskar fjölskyldur og grátandi börn, þegar raunveruleikinn er allur annar.

Hælisleitendum fjölgar verulega

Sjálfseyðingarhvatarflokkurinn?

Afar leitt er að horfa upp á þessi mistök ráðherra Sjálfstæðisflokksins, að gangast fyrir um innleiðingu 3. orkutilskipunar ESB hér á landi. Kaldhæðnin sem felst í því að Nýsköpunarráðherrann leggi þetta fram er hláleg, þar sem þetta leggur stein í götu nýsköpunar á Íslandi.

Strax hærra verðlag

Ein fyrstu áhrif innleiðingarinnar yrðu þau að kvartað yrði ytra um lágt verðlag rafmagns í dreifingu hér, sem verður þá undir stýringu ESB- batterísins ACER. Fundið verður einnig að ráðandi stöðu Landsvirkjunar. Við ráðum þessu sjálf í dag, en ekki eftir samþykktina og dóm ESA þar á eftir.

Þar fór góður biti í hundskjaft.

Leggja til orkupakka með fyrirvara

Sleppið að leggja Orkupakkann fram

Bretar eiga að yfirgefa ESB eftir átta daga, en Ísland hefur níu daga til þess að leggja Þriðju orkutilskipun ESB fyrir Alþingi. Best færi ef sleppt yrði að leggja Orkupakkann fram, þar sem engin knýjandi nauðsyn er á því og margt þarfara er að ákveða á þinginu.

Frumvarp til óþurftar

Ráðherrar Sjálfstæðisflokksins munu samt leggja þennan ósköpnuð fram ("það er auðvitað markmiðið"), eflaust til þess að friðmælast við þann litla hluta ESB/EES- sinna flokksins sem ekki fór yfir í Viðreisn Samfylkingar. En engin þörf er á því, þar sem Sjálfstæðis- flokkurinn skv. landsfundi sínum, stendur skýrt gegn því fullveldisafsali sem í tilskipuninni felst.

Takið eftir, þetta er ESB-tilskipun. 27 Evrópulönd suðu hana saman (eða raunar mest Þýskaland og Frakkland) og henni verður ekki breytt núna af þjóð sem gerði samning um viðskipti við ESB fyrir áratugum síðan.

Letjum ráðherrana til þess að leggja frumvarpið fram.

Orkupakkinn fyrir lok mars