PÍG eru fallin

ESB fæst ekki til þess að viðurkenna hið augljósa, að Portúgal, Írland og Grikkland séu fallin og að ESB- sjóðurinn ráði ekki við það. Nú ber að verja Spán falli. Nánari grein er hér, „Fall Evrópu“:

 http://astromix.blog.is/blog/astromix/entry/1154686/

Heildsöluinnlán forgangskröfur

Fall Evrópu

Nú féllu jaðarlönd Evrópu, Grikkland, Portúgal og Írland. Þeim verður ekki bjargað án skuldaafskrifta, sem þýðir það að bankarnir falla í verði, sem þýðir aftur að eignastaða landanna versnar.  En bankar annarra landa falla líka, enda lánuðu þeir til ríkjanna og þegna þeirra. ESB reyndi að halda þessu falli innan ríkjanna þriggja með björgunarsjóði sínum, nú síðast fyrir helgina, en það tókst ekki. Vaxtakostnaður og ávöxtunarkrafa skuldabréfa er komin langt út úr korti, þar sem hverfandi líkur eru á því að þjóðirnar nái að vaxa svo hraustlega að þær nái að greiða vextina til frambúðar, hvað þá höfuðstól skuldanna.

Allt veltur næst á Spáni

Markaðirnir mæna núna á Spán: Tekst þessu skulduga ríki, með allt sitt atvinnuleysi og sprungna fasteignabólu að komast hjá því að fá aðstoð björgunarsjóðs ESB? Ekki bætir úr skák að spænskir bankar féllu við fall Portúgals, enda stórir lánadrottnar þess.  Um þrjátíu spænskir bankar voru lækkaðir í mati. ESB leggur ofuráherslu á það að Spánn þurfi ekki að leita alfarið á náðir sjóðs þess, þar sem kerfið riðar ella til falls. Franskir bankar, sem standa sterkir enn, höfðu lánað mikið til Spánar og lenda í vandræðum ef Spánn sækir mikið í sjóðinn.

Þjóðin gegn bönkum og stjórnmálamönnum þeirra

Hver Evrópuþjóðin af annarri fellir nú ríkisstjórn sína fyrir það að hjálpa bönkum að færa skuldir þeirra yfir á þegna landanna. Þýska ríkisstjórn Angelu Merkel, herraþjóðar Evrópusambandsins, veiktist m.a.s. enn frekar núna, þegar æ fleiri Þjóðverjar neita að fórna ævisparnaði sínum í að bjarga illa stöddum jaðarþjóðum Evrunnar. Þýskir þegnar sjá loksins núna að til stendur að þeir greiði drýgstan hluta fallsins. Þess vegna sigldi sjóðurinn mikli í strand og hefur ekki einu sinni fjármögnun eftir tvö ár, hvað þá ef ofangreind PIG- ríki fá meira til sín og Spánn fær hlutalán frá ESB- sjóðnum.

Ríkisstjórnir falla

Þegnar Írlands og Portúgal risu nú upp og felldu stjórnir sínar, sem samið höfðu við ESB um ógnarlán á háum vöxtum til „bjargar“ þjóðinni. Írar krefjast sanngjarnari lánasamninga með nýrri ríkisstjórn og Portúgal er í lás, stjórnarkreppu og greiðslukreppu. Rimman á milli þjóðarinnar annars vegar og banka og stjórnmálamanna hinsvegar verður æ harðari. Því miður fyrir þessar Evruþjóðir þá var íslenska leiðin ekki farin, að láta skuldareigandi bankana taka langstærsta skellinn, heldur var skuldin færð á ríkin að langmestu leyti. Það reiknisdæmi gengur ekki upp: vaxtakostnaður er langt yfir hagvexti í meðalári þannig að þjóðin gæti aldrei þrælað fyrir vöxtum af lánunum og síst af höfuðstóli.  

Þjóðverjar borgi brúsann?

Þýskaland er stærsti greiðandi í björgunarsjóð ESB vegna bankahrunsins. ESB mistókst um sl. helgi að ná samkomulagi um fjármögnun sjóðsins, sem sér fram á sjóðþurrð eftir tvö ár.  Komið er að þeim punkti í Evrópusósíalnum að hver og einn þegn hvers ríkis fer að spyrja sig: „Hver greiðir þessar skuldir að lokum?“ Þjóðverjar gegna hér lykilhlutverki eins og í hruninu sjálfu. Þeir hafa haldið Evrunni saman, en Merkel veitist erfitt að láta almenning draga Suður- Evrópuvagninn.  Græningjum, sem vex ásmegin í Þýskalandi (vegna andstöðu við kjarnorku) mun örugglega ekki takast að halda Evrunni betur saman þótt þeir vildu.

Öryggið ekki fyrir hendi

Markaðurinn hefur fellt PIG- löndin og síðast fréttist að Írar þurfi að þjóðnýta banka sína og hugsanlega stærsta lífeyrissjóðinn, Irish Life, sem hefur nú fallið um helming í verði. Öryggið sem fólk taldi felast í ríkisábyrgð er ekki fyrir hendi. Ólga hverrar þjóðar eykst eftir því sem fólkið gerir sér betur grein fyrir raunverulega bágri  stöðu þjóðarbúsins.

Blekkingar á Íslandi

En hér á Íslandi er aftur allt eins og fyrir hrun að þessu leyti: Fólki er talið trú um að ríkið geti enn ábyrgst hitt og þetta, allar inneignir í bönkum og borgað hundruð milljarða króna í vafasamar erlendar kröfur. Því er sagt að því sé best borgið innan Evrópusambandsins, sem sé svo traust og að við getum jafnvel fengið gjaldmiðil þess, Evruna, sem komi á stöðugleika!

Höfum þetta stutt: Við kaupum enga góðvild með því að borga Icesave og aðildarumsóknin að ESB er út í hött við þessar hrunaðstæður í því ríkjasambandi.

Nei, en ekki „kannski, ætli það ekki?“

Þýskum bönkum, ásamt fleirum, tókst með hjálp ESB og AGS að koma skuld einkageirans á Grikklandi, Írlandi og líklega Portúgal yfir á almenning í þessum löndum með háum vöxtum án teljandi afskrifta. Þeim mistókst þetta á Íslandi þar sem afskrifaðar voru þúsundir milljarða króna í niðurskurði skulda upp á tugi prósenta af heild þeirra. Við eigum því eðlilega enga greiða þar inni, en það er betra heldur en að skulda þeim ógnarupphæðir.  Helstu bankar Evrópu og BNA halda áfram þessari vegferð sinni til þess að múlbinda almenning í hverju ríki með hjálp stjórnmálamanna í stað þess að horfast í augu við gjaldþrot sitt sem átti sér í raun stað fyrir rúmum tveimur árum. Þegnar landanna eru rétt farnir að gera sér almennileg grein fyrir þessu núna, sbr. á Írlandi þar sem ný stjórn reynir að fá askriftir skulda og lækkun vaxta, þar sem enginn tilgangur er í því fyrir fólkið að þræla einungis fyrir vöxtum bankanna og Evrópusambandsins. En þegar múllinn er kominn upp á hausinn eins og á Írlandi, þá er erfitt að taka hann af dýrinu.

 

Fallnir bankar valda sköttum

Vestrænir bankar eru fjölmargir komnir að fótum fram og vita af næsta „Lehman Brothers- falli“ handan hornsins. Búið er að breyta skuldum þeirra í ríkisskuldir ýmissa ríkja Evrópu, en skuldsetningin ber aldurhnigið miðstéttarvinnuaflið ofurliði, sérstaklega fyrst ríkin hlaða skattbyrði á þegnana í sósíal-demókratískri réttlætingu sinni.

 

Ein röksemd eftir

Nú þegar þessi bardagi almennings við banka og stjórnmálamenn þeirra um alla Evrópu harðnar, þá er enn mikilvægara að standa í lappirnar hér heima á bráðnandi klakanum. Á Íslandi eigum við amk. einn stóran skammt af hrunpakkanum eftir, en það er Icesave. Hann er grein af sama meiði. Bretar og Hollendingar eru ákveðnir í því að koma þessum 1-2 milljónum á mann á Íslendinga, í stað 1-2 Evrum á mann hjá sér. Tilvitanir í siðfræðilega skyldu okkar ber að skoða í ljósi þeirra hlutfalla. Flest rök með Icesave- höftunum hafa verið hrakin, en helst hangir fólk enn á mismunun, þ.e. hvort við greiðum Bretum og Hollendingum þá lágmarkstryggingu sem þeir lögðu fram til reikningseigenda í löndum þeirra. Íslenskir dómstólar myndu líkast til dæma í slíku í íslenskum krónum. Ef dómur gengi gegn íslenska ríkinu (10% líkur?),  þá yrði okkur dæmt að greiða lágmarkstrygginguna í íslenskum krónum með vöxtum frá dómsuppkvaðningu, ekki í gjaldeyri með vöxtum frá því fyrir löngu. Samvæmt slíkum dómi ættum við því varla að greiða þá 26 milljarða króna  sem eru núna gjaldfallnir af vöxtum skv. Icecave III.

 

Andstaða við ESB- aðild

Eitt helsta vandamálið varðandi Icesave er það hve beintengdur stuðningurinn er við aðildarumsókn Íslands að Evrópusambandinu. Skoðanakönnun MMR fyrir Viðskiptablaðið nýlega sýnir þessi afgerandi tengsl vel. Enda staðfesti Jóhanna Sig. forsætisráðherra stefnu Samfylkingar og stjórnarinnar, þar sem hún sagði stjórnina stefna ákveðið að aðild að ESB og staðfestingu Icesave.  En fylgi Samfylkingar og stjórnarinnar er lítið, af auðskiljanlegum ástæðum. Fylgi Sjálfstæðisflokksins, stærsta stjórnmálaflokks á Íslandi er aftur á móti vel stöðugt (um 35-36%). Tæpir tveir andstæðingar eru almennt gegn hverjum einum fylgjanda ESB- aðildar. Flestir andstæðingar ESB- aðildar á Íslandi eru Sjálfstæðismanneskjur.

 

Bjarna(r)- greiðinn mikli

Um 70% Sjálfstæðisfólks stóðu gegn Icesave- samningum í lok síðasta árs, en þá kom Bjarna(r)- greiðinn mikli: Formaður Sjálfstæðisflokksins og hluti þingflokksins lagðist á sveif með ríkisstjórninni og staðfesti Icesave III- gjörðina, þrátt fyrir afgerandi andstöðu flokksmanna og samþykktir sérstaks landsfundar gegn slíku. Þetta setur stöðugan Sjálfstæðismanninn í klemmu: á hann að fylgja sannfæringu sinni gegn ESB- aðild og óþarfa- sjálfskipaðri Icesave- skuldaánauð til velþóknunar ESB/AGS/bankasamsteypum, eða á hann að fylgja ísköldu mati formannsins, sem byggir á skoðun hans á hagsmunum og áhættuþáttum, nær óháð vilja langflestra kjósenda Sjálfstæðisflokksins?

 

Hvað skal gera?

 

 

Svarið hlýtur að vera skýrt: Kjóstu með sannfæringu þinni. Farðu með ríkisfé sem væri það þitt eigið (sem það er). Skrifaðu ekki upp á opna víxla með óvissri upphæð, langt fram í tímann. Varkára leiðin skilar sér best þegar haukar Evrópu sveima um akurinn og íslenska músin leitar skjóls. Berum gæfu til þess að hafna Icesave III eins og öllum slíkum höftum á athafnafrelsi fólks. Eða ætlarðu að fá Svavars- eða Jóns Gnarrs- leið á þessu og kjósa Icesave í burtu með því að greiða það?

 

Auk þess legg ég til að ESB- aðildarumsóknin verði nú þegar dregin til baka.

Fulltrúar já og nei kjósenda

Afnám hafta: ekki með staðfestingu Icesave III

Seðlabankastjóri lætur eins og Icesave III-staðfesting muni stuðla að afnámi gjaldeyrishafta. Hvert mannsbarn með vasatölvu sér að því er þveröfugt farið: Icesave læsir höftin inni til framtíðar, því að hvert smá- fall gengisins snarhækkar greiðslurnar til drottnaranna.

Nú rænir ríkið meir að segja gjaldeyri af Íslendingum sem halda til útlanda ef þau hafa meir en 350.000 kr. meðferðis í erlendum gjaldeyri. Þess háttar Sovét- höft halda mun frekar áfram ef þjóðin hópast til þess að gefast upp eins og Jón Gnarr, fá „Svavars- leið“ á þessu og kjósa á sig höftin, hlekkjaðir við vegg vitleysunnar.

Áætlun um afnám hafta mun róa markaðinn

Réttur til afsals

Grein í MBL 2/3/2011: Nær 56% þeirra Íslendinga sem afstöðu tóku í Eurobarometer- könnun ESB telja að ESB- aðild yrði Íslandi ekki til hagsbóta. Könnunin var gerð í nóvember árið 2010. Síðan þá hefur skuldakrísa jaðarlanda Evrópu hlaðið verulega upp á sig, þar sem munurinn á herraþjóðunum og restinni eykst stöðugt. En fjórir milljarðar króna sem byrjað er að sóa í „kynningarherferð“ ESB á Íslandi hljóta að skila sér í aukinni fylgd Íslendinga við fallandi ESB-batteríið í trássi við raunveruleikann.

Þekking tölvuþjóðarinnar

Svo virðist sem ekki sé kveikt á öllum þessum tölvum okkar til þess að skoða viðskipta- eða fréttarásir Evrópu eða Bandaríkjanna, heldur aðallega Facebook-umtal um náungann eða Youtube-kvikmyndaklippur með köttum í kollhnís. Viðskiptarásirnar t.d. Bloomberg og Wall Street Journal hafa sýna glöggt í hvaða klemmu Evrópusambandið er: Helst Þýskalandi er ætlað að draga gríðar-vagn jaðarlandanna með sín ósjálfbæru hagkerfi og yfir 20% atvinnuleysi ungs fólks. Málefni Grikklands, Írlands, Portúgal og jafnvel Spánar er slíkt vandamál að furðu vekur að ESB haldi áfram útvíkkun við þessar aðstæður. Ég segi eins og Jóhanna Sig. (eða Fall), „Ég furða mig á þessu, ég er undrandi!“

Herraþjóðir og restin

Talandi í Icesave-dómsdagsstíl Jóhönnu og Steingríms J. þá eru hin ýmsu lönd Evrópu hvert í sinni stór- krísu sem láta vandræði Íslands til lengdar líta hjákátlega út, þar sem við höfum flest það sem hinar þjóðirnar nefna til úrlausnar vandans, t.d. menntunarstig, orku og nær fullbyggt stoðkerfi. Eitt helsta vandamál okkar núna er landlægur vingulsháttur og minnimáttarkennd ráðamanna sem virðast virkilega halda að Íslendingar séu ófærir um að ráða sínum málum sjálfir og beri því að afsala sjálfstæðum tilveru- og úrlausnarrétti í sínum málum til Belgíu, þar sem sundurlaus ríkjahópur kemur saman í stjórnlausu og sundruðu landi og velur sér ráð hundraða sósíaldemókrata til þess að ráðskast með hag hálfs milljarðs manna.

Þannig fer rétturinn

Kuldahrollur fór um mig eftir stórgóðan fyrirlestur Stefáns Más Stefánssonar lagaprófessors í Háskóla Íslands í hádeginu þann 23. febrúar sl. um forgangsáhrif ESB-réttar og íslenska stjórnarskrá. Erfitt er að komast að annarri niðurstöðu en þeirri að eftir ESB-aðild Íslands hafi Evrópusambandsréttur oftast forgang. Í mínum huga þýðir það að hvar sem eitthvað gæti skipt okkur Íslendinga verulegu máli, eins og í dæmi Stefáns Más um kvótahopp Spánverja, þá vegur ESB-réttur hærra. Við þyrftum þá líklega að aðlagast ESB með því að kalla réttinn okkar „Næst-hæstiréttur Íslands“. Megi það aldrei verða.

Af hverju þá sem voru kosnir ólöglega?

Jóhanni Sig. ein valdamesta kona í heimi (sbr. Forbes) fer ekki hyggilega með vald sitt. Hún hunsar æðsta dómsvald landsins eins og við séum þegar komin inn í ESB. Af hverju á að ráða þá 25 sem voru kosnir ólöglega (vegna hættu á misjafnri útkomu) eða þá sem á eftir komu? Af því að forsætisráðherra líst vel á skoðanir þeirra? Kosningin var ólögleg og þar með röð umsækjendanna allra. Alþingi ætlar þá að setja lög sem hygla einum einstaklingi umfram annan án stoðar í lögum.

Þetta er allt gegnsæið og réttlætið sem við eigum að kyngja frá þessum löglausu stjórnvöldum. Ekki hleypa þessu í gegn!

Alþingismenn hafa guggnað

Enn er Alþingi að

Hæstiréttur dæmdi kosningu 25 fulltrúa Stjórnlagaþings ólöglega. Þá ræður Alþingi það sama fólk til þess að vera ráðgefandi um stjórnarskrá! Ekki nema von að Ögmundi blöskri. Virðingarleysi ráðamanna fyrir dómsvaldinu er slíkt að þeir eru óhæfir til þess að samþykkja lög sem síðan á að dæma eftir. Nú hafa Jóhanna Sig og Svandís Svavarsdóttir sannað þetta virðingarleysi hvor um sig.

Hve oft á forsætisráðherra landsins að lýsa frati á dómsvaldið áður en hún verður sett af? Er þetta Mubarak/Gaddafi- heilkennið sem er í gangi hér? Þrískipting valdsins er grundvallaratriði sem ekki verður litið hjá, frekar en fullveldinu. Jóhönnu er kannski sama, en ekki okkur þegnunum.

Ögmundur ósammála

Forseti þjóðarinnar

Forseti Íslands stóð aftur með þjóðinni. Formaður Sjálfstæðisflokksins hóf strax einkabaráttu sína með Icesave, gegn meirihluta flokksmanna sinna í stærsta stjórmálaflokki landsins. Bjarni Benediktsson nýtir stöðu sína til þess að mæla með samningi sem landsfundur hans stóð ákveðið gegn.  Nú er ekki lengur um að ræða hans ískalda mat, heldur flokksins og þjóðarinnar sem stendur á móti þessu.

Til hvers eru menn kosnir?

Kaus fólk Sjálfstæðisflokkinn til þess að formaður hans berðist fyrir Icesave- gjörningi? Eða kaus það Vinstri græn til þess að Steingrímur J. gerði slíkt hið sama? Ég efast um hvort tveggja.  Bjarni Ben hefur komið sér í þessa vonlausu stöðu, eins og í janúar 2010 í stað þess að fylgja sínu fólki að málum. Hann ætti í mesta lagi að segja núna: „Ég hef sagt mitt um þessa samninga, nú gerir þjóðin það án frekari íhlutunar minnar “.

Líkindamat á upphæðum

Staðreyndir Icesave- málsins urðu nokkuð skýrar í lokin. Þannig varð t.d. nokkuð ljóst að engin skýr lagaleg skylda hvíldi á íslenska ríkinu að greiða þetta. Rökin færðust þá yfir á hræðsluna vegna dómsmála og það verður meginröksemdin. Vonandi fer þá fram alvöru líkindamat á upphæðunum í slíku fram, því að svo virðist sem við yrðum í mesta lagi verða dæmd til þess að greiða nokkurn veginn samningsupphæðina.

Lýðræðið alla leið

Sem Sjálfstæðismaður geri ég þá kröfu til flokks míns að lýðræðið í honum nái fram að ganga. Ef svo undarlega vill til að skoðanir flokksmanna hafa snúist í átt til forystunnar, þá þarf að kanna hug þeirra áður en forystan fer að nota fé og tíma flokksforystunnar til þess að berjast fyrir Icesave- klöfunum, sem eru ekki „bara“ þessir eilífðar 50 milljarðar króna heldur margföld upphæð í venjulegum gegnissveiflum.

Forsetinn staðfestir ekki

Loksins er sorfið til stáls

Loks svarf til stáls í þingflokki Sjálfstæðisflokksins varðandi ESB- umsóknina eftir Icesave- klúðrið. Þorgerður Katrín, fyrrverandi varaformaður flokksins og Ragnheiður Ríkharðsdóttir vörðu ESB- umsókn vinstri stjórnarinnar, en þær eru einmitt í forsvari regnhlífarsamtaka ESB- aðildarsinna sem stofnuð voru þann 16. febrúar síðastliðinn.

Sjálfstæðisfólk berst gegn Lissabon- aðferðinni

Unnur Brá Konráðsdóttir, talsmaður hins almenna Sjálfstæðismanns, talaði fyrir ágætri tillögu sinni um að draga ESB- aðildarumsóknina til baka og naut styrks nokkurra annarra Sjálfstæðisþingmanna til þess.  En Þorgerður Katrín og Ragnheiður, sem löngu er orðið ljóst að eru í kolröngum flokki fyrir skoðanir þeirra, fara líklega brátt að geta beint á réttu staðina hundruðum milljóna króna, ef ekki milljörðum til félaga sem eiga að troða ESB aðild inn í hausinn á fólki með auglýsingum, áróðri og endurtekningu. Gamla Lissabon- aðferðin hlýtur að virka á þetta eins og á stjórnarskrá ESB (Lissabon- sáttmálann) og Icesave, að halda áfram gegn nei-inu endalaust þar til peninga- áróðursmaskínan nær já-i.

Bjarni Ben með kjafti og klóm?

En aftur að tillögu Unnar Brár: ef Bjarni Benediktsson styður tillöguna heilshugar og berst fyrir henni með kjafti og klóm, þá er enn von með forystu flokksins. En ef hann segist geta tekið þetta til greina, íhugi þetta, situr hjá og vildi sjá einhverja aðra útfærslu eða láta umsóknina renna sitt skeið, þá er engin von.

Sameinuð í samfylkingu ESB?

Til þess að sjálfstætt fólk geti komist úr sporunum, þurfum við öll að fá á hreint hvora lestina hver og einn þingmaður ætlar að taka: ESB- aðild eða ekki. Það eru engir teinar inni á milli. Það er ljóst hvaða klúbbur ESB er, eins og forsetinn nefndi. Brussel er dæmigerð fyrir klúbbinn: stödd í Belgíu sem hefur verið í stjórnarkreppu lengur en allar þjóðir heims nema Írak, vegna þess að Belgía er í raun aðallega tvö lönd. Evrópusambandið hefur að sama skapi skipst í tvenn svæði, norðrið og jaðarlöndin. Efnahagslegur himinn og haf er á milli svæðanna tveggja. Norðrið getur ekki dregið jaðarinn áfram lengur.

Vaxtakostnaður hverrar þjóðar 

Fjölmargir viðskiptajöfrar og sérfræðingar heims sem hafa tjáð sig opinberlega viðurkenna að Evrukerfið og samstýring Evrópska hagkerfa  mun ekki ganga upp í því formi sem það er nú. Þörf yrði á frekari  samstýringu og samhæfingu en það væri frekleg inngrip inn í sjálfstæða efnahagsstjórn hvers ríkis. Því er þetta fast í lás. Einnig er krafist enn frekari fjárútláta til bjargar Grikklandi, Írlandi, Portúgal ofl. ofl. En þau ríki eru komin í ósjálfbæra stöðu, þar sem einu ráðin eru skuldaniðurfellingar banka, ríkin send í „klippingu“ (e. haircut). Vaxtastig þessarra ríkja umfram þýsk skuldabréf er komið út úr korti, skuldatryggingarálag og ávöxtunarkrafa á skuldabréf þeirra yfirleitt, þar sem verðin á sumum bréfunum eru kannski 70-80% af nafnvirði. Þessi ríki eru læst inni í Evrunni sinni og hafa sannarlega ekki lágt vaxtastig, en sífellt er hamrað á því hér og núna jafnvel í auglýsingum að við myndum fá svo lága vexti. Hver Evru- þjóð hefur sinn mjög svo mismunandi vaxtakostnað, allt eftir því í hve djúpt fen hún sökkti sér.

Ókeypis hádegismatur er ekki til

Þótt við værum komin í ESB og með Evru, þá værum við ekki komin með lágan vaxtakostnað. Allt fer eftir markaðnum, t.d. mati hvers viðsemjanda eða matsaðila á greiðslugetu  þjóðarinnar. Eða bara framboði og eftirspurn eftir fjármagni. Á meðan við höfum eina vitlausustu vinstri stjórn sögunnar, þar sem t.d. umhverfisráðherrann getur stöðvað stórframkvæmdir í tvö ár án dóms og laga og komist upp með það, þá er ekki von á fjárfestum eða fjármögnunaraðilum sem eru tilbúnir til þess að lána Íslendingum með lágum Evru- vöxtum eins og við værum Svissnesk kantóna. Búast má við einhvers konar ríkis- þjóðnýtingu hvenær sem er, eins og eignarnámi vatnsréttinda nær án bóta. Eða sköttum, biddu fyrir þér! Jóhanna og Steingrímur J. láta Chavez Venesúelaforseta líta út sem mildan markaðssinna með sósíalista- aðgerðum sínum. Hér eru aðgerðirnar gegn fólkinu.

Vinstri græn til bjargar?

Nú þegar Vinstri græn sáu það eins og allir aðrir að vinstri stjórnin aðhyllist ekki þjóðaratkvæðagreiðslur og stefnir ótrauð á ESB- aðild, þá hljóta þau að efast um samstarfið við ESB- Samfylkinguna. Þessa lest þarf að leiða af braut áður en hún verður óstöðvandi. Á meðan stjórnmálaflokkar almennt lepja dauðann úr krákuskel vegna of stífra reglna um fjárstuðning geta ESB- sinnar auglýst ESB- hrunbatteríið sitt eins og enginn verði morgundagurinn.

Hvetjið þingmenn ykkar til þess að styðja tillögu Unnar Brár: aðildarumsóknina að ESB verður að draga til baka strax.

Slæmt fyrir Ísland ef evran hrynur

Opið bréf til Forseta Íslands

Hæstvirtur Forseti, Ólafur Ragnar Grímsson!

Gjáin milli þings og þjóðar varð að Stóragili í dag, 16. febrúar 2011 kl. 15:24 þegar Icesave III- samningurinn varð að lögum á Alþingi. Þetta gerðist þrátt fyrir það að 62% þjóðarinnar vildi þjóðaratkvæði um samninginn og yfir 30.000 manns náðu að beiðast hins sama með undirskriftalista á nokkrum dögum. Einnig fór nær helmingur Alþingismanna fram á þjóðaratkvæðagreiðslu um málið, nema þingmenn ríkisstjórnarflokkanna.

Icesave- samningarnir eru líklegir til að valda þjóðinni verulegum búsifjum og ánauð um komandi tíð. Auk þess er sjálfstæði þjóðarinnar í hættu með þessari samþykkt . Ef einhver á að kalla slíkt yfir þjóðina er það hún sjálf. Því heitum við á þig, virðulegi Forseti, að neita ofangreindum lögum samþykkis og að beina þeim til þjóðaratkvæðis.

Icesave-samningur samþykktur

Ömurleg uppgjöf

Ég engdist undir málflutningi þingmanns flokks míns, Kristjáns Þórs Júlíussonar um Icesave- uppgjöfina beint frá Alþingi áðan. Nú leggja hinir mætustu menn niður vopnin, af því að verið gæti að við yrðum dæmd síðar til þess að greiða það sem þeir samþykkja fyrir okkar hönd (en án okkar samþykkis) að greiða strax.

Ljóst var skv. lögfræðiálitum að ef svo færi að við fengjum á okkur  Icesave- dóm, yrðum við tæpast dæmd til annars en að greiða lámarksupphæðina plús vexti. Við myndum hvort eð er aldrei geta greitt mörg hundruð milljarða króna.

Enn er það svo að Alþingismenn virðast ekki fylgjast með fréttum utan úr heimi. Stjórnmálamenn í Evrópu og Miðausturlöndum hafa hlaðið svo ánauð á þegna sína að í algert óefni er komið. Nú er almenningur að gera sér grein fyrir því að það sem hentar fulltrúum þeirra á þingi, er alls ekki endilega það sem er best fyrir almenning. Þegar völdin færðust frá bönkum og fjármálastofnunum yfir á stjórnmálafólkið, þá endaði það með skuldsetningu almennings, bókstaflega allsstaðar.

Alþingi vætti brók, en veik von er til þess að forsetinn standi sig enn. Þú og þínir geta gert slíkt líkegra með því að bætast á listann kjosum.is

Nú er kviknað á ljósum fólksins! Tölurnar á Kjosum.is rúlla up eins og á bensíndælu fyrir verkfall.

Kosið verði um ríkisábyrgð

Gott hjá SUS

Fínt framtak hjá unga fólkinu í Sjálfstæðisflokknum að standa að ítarlegri kynningu og umræðufundi  í Valhöll í gærkveldi. Þessi fundur hefði mátt vera fyrr, því að upplýsingar og umræður sem þarna komu fram hljóta að fá hverja íhugula manneskju til þess að endurskoða Icesave- afstöðu sína, hafi hún verið orðin jákvæð samningi af Icesave- ofþreytu eftir öll þessi ár.

Icesave og sjálfstæðið

Ásbjörn Óttarsson þingmaður Sjálfstæðisflokksins og fulltrúi í fjárlaganefnd stóð sig hetjulega í réttlætingu ákvörðunar sinnar og forystunnar um að samþykkja Icesave III- gjörninginn. En vandamálið er hve ólýðræðislegi málstaðurinn var slæmur. Styrmir Gunnarsson hélt tvær kjarngóðar ræður sem fjölluðu um málið í víðara samhengi, m.a. þá áþján sem gömlu nýlenduveldin valda og það hvernig þeim tókst ætlunarverk sitt, að láta okkur karpa um smáatriði vaxtastigs osfrv. í stað þess að standa gegn grundvallar- kröfugerðinni öll sem eitt. Ég hvet fólk til að lesa skrif hans um málin.

Indefense, Gamma og áhættugreining

Talsmenn Indefense og ráðgjafinn Gísli Hauksson frá Gamma  reifuðu Icesave-málið vel. Áhættuþátturinn er sláandi og deginum ljósara að hann er nær allur á annan veginn, til hækkunar frá þessum 50 milljörðum sem gjarnan er rætt um varðandi Icesave mismuninn sem lendir á okkur þegnunum. Hann er auðveldlega 200-300 milljarðar króna, allt eftir sveiflu þeirra fjölda breyta sem áhrif hafa á heildarupphæðina, ss. gengi punds eða krónu sem nú er í höftum sem verður að halda áfram með eftir samþykki Icesave og vegna þess. Raunar er skuldbindingin öll vel rúmir 800 milljarðar króna, miðað við ákveðið gengi. Sá sem skrifar upp á ábyrgð verður að gera sér grein fyrir því hve há hún gæti orðið. Ríkisstjórnin fór þó aldrei beint í áhættugreiningu á valkostunum sjálfum. Hún er hætt að koma manni á óvart.

Hræðslan við dóm um mismunun

Einn aðalpunktur þeirra Sjálfstæðismanna sem samþykkja vilja Icesave III er mismununin eftir landssvæði sem dæmt yrði að íslenska ríkisstjórnin hefði sýnt með setningu neyðarlaga, þar sem Íslandi er hyglt. En fari svo að dæmt yrði í slíku máli (sem tæki ár og daga á þremur stigum), þá er áhættan helst sú að við yrðum dæmd til að greiða einmitt þá upphæð sem Icesave III vill að við greiðum, auk einhvers vaxtaauka. Fyrst upphæðin skv. samningnum  sveiflast hvort eð er hrikalega eftir t.d. gengi krónu, þá er áhættan af því að hafna samningnum öll á eina hlið: Eina öryggið er öryggi hárra greiðslna.

Sjálfstæðisfólk gegn straumi þjóðar og eigin flokks

Varla verður um það deilt að meirihluti þingflokks Sjálfstæðismanna hljóp á sig með því að samþykkja Icesave III þvert gegn vilja þorra þjóðarinnar, sérstaklega kjósenda sinna. Núna eftir fundinn hljóta Ásbjörn og Pétur Blöndal (sem var á fundinum) að gera þingflokknum grein fyrir því hve sterk andstaða er við Icesave, sérstaklega hjá ungu fólki í grasrót flokksins og þjóðarinnar.

Erfitt að vinda ofan af þessu

Það mun taka mikla baráttu við Hollendinga og Breta að vinda ofan af þessum Icesave- gjörningi um komandi ár. Fylgismenn hans tóku mikla pólitíska áhættu við það að samþykkja Icesave en hafa enn smá- tíma til þess að sjá að sér, eða nokkra klukkutíma. En Bjarna Benediktssyni & co er það mikil alvara að synda gegn straumi fólksins að þeim verður vart hnikað úr þessu. Það var synd, því að þau voru svo efnileg. Unga fólkið kemst þá fyrr að.

 

Skráið ykkur hjá kjosum.is núna til þess að forsetinn komi aftur til bjargar.

 

Fundað um Icesave í Valhöll

64% fleiri já heldur en nei

Viðhorfskönnun MMR sem birt er með fréttinni á mbl.is sýnir að 64% fleiri vilja þjóðaratkvæði vegna Icesave en þau sem vilja það ekki. Ólafur Ragnar Grímsson forseti hlýtur að taka þessu sem skýrum skilaboðum þjóðarinnar í vönduðu 12.000 manna úrtaki um það að hafna beri Icesave III- lögunum staðfestingar. Ef hann efast eitthvað, þá eru 12.000 undirskriftir komnar til þess að hvetja hann til höfnunar staðfestingar og þeim fjölgar stöðugt. Bættu þér við á www.kjosum.is

Þingið og sérstaklega stjórnarandstaðan (XD) brást í því að túlka vilja þjóðarinnar. Nú eru góð ráð rándýr. Finnast þingmenn með eðlilega samvisku eða eru allir orðnir eins og Steingrímur J.: að gjalda ósanngirninni atkvæði með hreina samvisku .

Verst er að ekki hefur tekist að sjá hver ætlar að fjármagna (og greiða) vitleysuna  og með hvaða skilyrðum eða samningum. Þær upplýsingar munu líklegast koma of seint, NEMA forsetinn fáist til að bjarga þjóðinni í annað sinn með því að hafna Icesave III.

 

Meirihluti vill þjóðaratkvæði

Svandís: kennslubók í atvinnuleysi

Svandísi Svavarsdóttur umhverfisráðherra væri ekki stætt enn sem ráðherra í öðru ríki en okkar, þar sem æðsta stjórn fær að standa eftir 98% þjóðaratkvæðagreiðslur gegn vitleysunni í henni og margfalt atvinnuleysi sem stjórnin skapar með aðgerðum sínum og aðgerðarleysi.

Allt fyrir hugsjónina

Hvað þarf yfirleitt til þess að ráðherra segi af sér? Verður það bara að tengjast kynlífi eða brennivíni, eða einhverju álíka mikilvægu? Af hverju er ekki nóg að ráðherrann standi ítrekað gegn vilja þegna sinna og valdi tugþúsundum manna búsifjum með aflóga hugsjónum sínum, sem eru í engu samræmi við lög, heldur eru beinlínis í trássi við lög landsins?  Svandís hefur gert yfrið nóg, með öllum sínum bremsum og álögum, til þess að hún ætti að vera sett í nálgunarbann við framkvæmdir og tína frekar fjallagrös. Þá tæki atvinnustig landsins kipp.

Að hætti Mubaraks

Á meðan þetta er skrifað  segir Mubarak tugmilljóna þjóð sinni Egyptum að hann muni sitja sem fastast, sama hvað á gengur. Svandís, Jóhanna og Steingrímur J. hanga líka enn á stöðum  sínum, eftir öll sín risa- axarsköft. Af hverju? Af því að við leyfum þeim það eða styðjum það jafnvel, eins og stuðningsmenn Icesave meðal Sjálfstæðismanna innsigluðu með tandurhreinni samvisku við aðra umræðu á Alþingi á dögunum.

Vík burt!

Ég segi hið sama og Egypska þjóðin: Nú er nóg komið, vík burt! Leyfið lýðræði að komast að með þjóðaratkvæðagreiðslum um Icesave og ESB- aðlögunina, en umfram allt, farið frá strax svo að kosningar geti afhjúpað allt það þingfólk síðustu ára sem flöktir með skoðanir sínar eins og lauf í vindi, allt í nafni samstöðu og málamiðlana en skilar engu nema álögum og atvinnuleysi.

Umhverfisráðherra segi af sér

Icesave- ESB-aðlögun ekki tengd?

Gefum okkur að Icesave- uppgjör og ESB- aðildarumsókn séu ekki tengd mál, þótt erfitt sé að ímynda sér það. Gefum okkur líka að Sjálfsæðisflokkurinn hafi átt drjúgan þátt í Icesave- samningaferlinu. Samt segi ég við þingmenn flokksins:  ekki staðfesta Icesave.  Smá- klúður í fortíð þarf ekki að vera risaklúður framtíðar, sama þótt verið sé að bjarga andlitum og stolti margra. Um er að ræða fjöregg fjöldans, viðkvæman hagvöxt í náinni framtíð.

Gefum okkur líka að ESB- aðildarumsóknin verði dregin til baka um leið og flokkurinn kæmist til valda. Það líst mér á!  Forystan þarf bara að taka þetta skýrt fram strax og þá rýkur kjósendatalan upp í skoðanakönnunum.

Ef Icesave III fer í þjóðaratkvæði eða fær ekki lokasamþykki, þá erum við í góðum málum. En líkurnar þverra með hverjum deginum.

N1 Icesave

N1 Icesave -samningur. Sá þriðji og sá langbesti!

Nú er ekki eftir neinu að bíða! En þú þarft ekkert að gera: þingmaðurinn þinn hefur séð um allt nú þegar!

 

Smáa letrið: Lesið samningin allan. Um er að ræða mikla skuldbindingu til langs tíma. Gengi, höfuðstóll og vaxtaupphæð  geta sveiflast verulega á tímabilinu.

Allt að 2 milljónir á heimili